terug naar boven

(Rottend Staal Online, 29-7-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 29-7-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 29-7-2005)

terug naar boven

Met de regelmaat van de klok zal je op www.stadsdichterpodcast.be gedichten en gedachten van, over en rond stadsdichter-emeritus Tom Lanoye en stadsdichter in functie Ramsey Nasr kunnen vinden. Stadsdichters komen zo nu en dan ook eens buiten om hun gedichten voor te dragen. Vanaf nu zullen wij daar steeds bij zijn.

Zo zal het eerstkomende publieke optreden van Ramsey Nasr, op zondag 7 augustus om 16u00 in de Marmeren Zaal van de Zoo, door ons worden opgenomen en op het web gezet. N.a.v. de finissage van de expo Souvenirs Exotiques, van schilder Tom Liekens, brengt Nasr die dag immers een nieuw stadsgedicht, gewijd aan diezelfde Zoo. (U bent er daar trouwens ook van harte voor uitgenodigd.)

En er is meer. Bij elke podcast voorzien we een weblog-item, waarop we graag jouw reacties, vragen en bedenkingen lezen. Om up to date te blijven met de nieuwste stadsdichterlijke verwikkelingen, kan je ook een gratis abonnement nemen op de stadsdichter podcast. Programma's waarlangs je je kan abonneren, heten 'PodCatchers', en zijn vrij beschikbaar op het internet.'

De Stadsdichter podcast is een initiatief van Antwerpen Boekenstad en C.H.I.P.S. vzw.

(Rottend Staal Online, 29-7-2005)

terug naar boven

POËZIE IN DE HEL

Willemstad/Rotterdam - Op het jaarlijkse festival Poëzie in de Hel in Fort de Hel bij het Noord-Brabantse Willemstad treden dit jaar op: Robin Block, Gijs ter Haar, Anneke Claus, Peter M. van der Linden, David Boelee alia de Pyromancer, de Dichters uit Epibreren, Mowaffk Al-Sawad en Diana Ozon.

De helse nacht geschiedt op zaterdag 13 augustus.

(Rottend Staal Online, 28-7-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 28-7-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 28-7-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 28-7-2005)

terug naar boven

Marten Toonder kreeg de meeste bekendheid als geestelijk vader van Heer Bommel en Tom Poes. Hij was bovendien oprichter en directeur van de Toonder Studio's, schreef en tekende vele stripverhalen, waaronder 'Panda', 'Kappie' en 'Koning Hollewijn' en maakte films en reclameboodschappen. Toonder zal in besloten kring worden gecremeerd.

Heer Bommel en Tom Poes verscheen veertig jaar lang als feuilleton in de krant en later in een reeks succesvolle boeken. De strip was in eerste instantie bedoeld voor kinderen en gaat over de zwervende kat Tom Poes en zijn vriend Olivier B. Bommel, een kapitaalkrachtig heer.

In 1965 vestigde Toonder zich in Greystones, Ierland, om zich geheel aan zijn twee beroemde geesteskinderen te kunnen wijden. Hij bleef de strip tot 1986 maken. Het succes van Tom Poes leidde tot verscheidene andere producties zoals toneelstukken, balletten, composities en in 1983 tot een film: 'Als je begrijpt wat ik bedoel'.

Toonder werd in 1992 onderscheiden met de Tollensprijs wegens zijn verrijking van de Nederlandse taal. Hij introduceerde aan aantal nieuwe begrippen zoals, 'Een groot denkraam', 'minkukel', 'kommer en kwel'.

|Ook werd Toonder tot lid benoemd van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en van het Provinciaal Utrechts Genootschap voor Kunsten en Wetenschappen. Bij uitgever De Bezige Bij kwam begin jaren '90 ook zijn driedelige autobiografie uit. Het werk van Marten Toonder is in 22 talen vertaald.

Eén gedicht van zijn hand - Barlemanje, uit Querulijn Xaverius Markies de Canteclaer van Barneveldt: De verzamelde poëmen - is opgenomen in de Dikke Komrij.

(Rottend Staal Online, 28-7-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Wat de nietsvermoedende lezer daar aantreft is het manifest dat de toenmalige Windroosredacteur Chrétien Breukers, tevens de man die de reeks nieuw leven inblies én Rottend Staal-redacteur) samen met Holland-uitgever Ruurt van Ulzen in 2004 schreef. Maar in de huidige online-versie is heel zorgvuldig de naam van Breukers weggeknipt en vervangen door die van onze medewerker Henk van Zuiden.

Van Zuiden is momenteel de reeksredacteur. Maar hij is niet degene die de reeks nieuw leven inblies. Te Epibreren gelooft men niet dat Van Zuiden gekend is in dit staaltje geschiedsvervalsing (Liesbeth van Dalsum is momenteel naar hem op zoek om dat te verifiëren).

Kortom: dit is heel erg kinderachtig van uitgeverij Holland. Die ook in het oorspronlelijke Comité van Aanbeveling heeft zitten knippen. Waarom toch? Is het dan zo'n moeite een nieuw manifest te schrijven of het authentieke in oorspronkelijke vorm te plaatsen?

Er rijst natuurlijk ook direct de vraag: heeft het Uitgeverij Holland weblog toekomst? Wij denken van niet - het succes van weblogs hangt samen met de persoonlijke touch en de onafhankelijkheid. Wat met zich meebrengt dat een weblog waarop hoofdzakelijk uitgeverijgerelateerd nieuws verschijnt weinig lezers zal trekken.

(Rottend Staal Online, 11-7-2005)

terug naar boven

The poetry contestants want a level playing field? Try football. The chances of making it into the premier league are probably better.'

(Rottend Staal Online, 11-7-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Utrecht - Mensen laten kennismaken met kunst is iets anders dan het ze door de strot duwen. Een voorbeeld van hoe het niet moet kwam ik laatst tegen toen ik bij vrienden ging eten. Ze hebben uitzicht op een grote, blinde muur met de volgende tekst erop:

terug naar boven

terug naar boven

De beeldende kunstenmanifestatie Chambres d’amis van Jan Hoet in 1986 was de inspiratiebron om in 1991 in Den Haag het tweejaarlijkse poëziefestival Dichter aan huis te organiseren. De formule van het festival is een enorm succes. Reden voor Dichter aan huis om het festival ook buiten de landsgrenzen te organiseren. Gent heeft de primeur. Bij de organisatie wordt nauw samengewerkt met het Poëziecentrum Gent. Het Vlaamse festival zal volgens dezelfde formule worden opgezet als de Nederlandse versie. In Gent zullen echter 30 dichters optreden in 30 woonkamers en in Den Haag 50.

Dichter aan huis is geen massale podiummanifestatie. Integendeel, de dichters ontmoeten hun publiek in de intimiteit van Haagse en Gentse woonhuizen. Van hofjeswoning tot stadspaleis, van rap tot hermetische poëzie. Een bezoek aan Dichter aan huis is een unieke ontdekkingstocht vol poëtische verrassingen. Ook dit jaar zal er weer een bundel verschijnen met bijdragen van alle deelnemende auteurs.

De Nederlandse en Vlaamse auteurs reageerden enthousiast op de voorgenomen plannen. Deelnemende dichters in Den Haag zijn o.a.: Jaap Blonk, Jan Boerstoel, Arjen Duinker, Al Galidi, Sieger M. Geertsma, Eva Gerlach, Miriam Van hee, Stefan Hertmans, Tjitse Hofman, Geert Van Istendael, Tjitske Jansen, Hester Knibbe, Rutger Kopland, Astrid Lampe, Tom Lanoye, Bart Moeyaert, Jean Pierre Rawie, Maarten van Roozendaal, Alfred Schaffer, Erik Spinoy, Hans Verhagen, Dimitri Verhulst, Nachoem M. Wijnberg, Driek van Wissen, Jan Wolkers, De WoordDansers en Joost Zwagerman.

De internationale equivalent van Dichter aan huis, het Haagse festival Literair Paspoort, zal wegens onvoldoende overheidssubsidie in 2006 geen doorgang vinden. De organisatie heeft inmiddels de eerste stappen ondernomen om het volgende festival Literair Paspoort in Brussel te organiseren. Ook het proza- en columnistenfestival dat de stichting Dichter aan huis in 2003 voor het eerst in Amsterdam organiseerde staat voor 2006 weer op het programma.

Door de kleinschalige locaties is het aantal plaatsen bij Dichter aan huis beperkt. Vroegtijdig bestellen is daarom raadzaam. De ervaring leert dat de festivals vroegtijdig zijn uitverkocht. Inlichtingen kaartverkoop: www.dichteraanhuis.nl.

(Rottend Staal Online, 10-7-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Groningen - Vrijdagmiddag is de Korrewegbrug omgedoopt tot Gerrit Krol-brug. 'Er is voor deze brug aan het einde van de Korreweg gekozen, omdat Gerrit Krol vroeger aan de Korreweg woonde, deze straat veel beschreven heeft, en binnenkort met zijn vrouw opnieuw een huis aan de Korreweg betrekt', berichtte de Groninger uitgever Anton Scheepstra aan het Contrabasweblog.


© Anton Scheepstra, 2005

Op de foto staat schrijver/dichter Gerrit Krol achter de microfoon. Rechts van hem zijn vrouw Janna, commissaris der koningin Alders en burgemeester Wallage.

Het is hoogst ongebruikelijk dat iemand bij leven wordt vernoemd. Maar Krol reageerde volgens burgemeester Wallage opgetogen op het initiatief, meldde het Dagblad van het Noorden vorige maand.

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Uitreiking Brockway Prize

Francis R. Jones ontving de eerste Brockway Prize uit handen Henk Pröpper, directeur van het NLPVF, tijdens een avondprogramma van het 36e Poetry International Festival te Rotterdam. De prijs is hem toegekend voor zijn gehele oeuvre als vertaler uit het Nederlands; namens de jury prees dichter en vertaler Willem van Toorn met name Jones' vertalingen van poëzie van Hans Faverey: duidelijk is 'veel tijd en vakmanschap gestoken in de getrouwheid en precisie van de vertalingen, en zijn met veel invoelingsvermogen en vindingrijkheid Engelse equivalenten gevonden voor ongewone, typische Faverey-constructies in het Nederlands.'

Francis R. Jones

De laureaat Francis R. Jones (1955) studeerde onder meer aan de Universiteiten van Cambridge en Sarajevo en is als Senior Lecturer verbonden aan de Universiteit van Newcastle, waar hij zich specialiseert in vertaalonderzoek. Hij vertaalt poëzie uit verschillende Europese landen, verwierf reeds meerdere internationale vertalersprijzen en gooide wat Nederlandse poëzie betreft vooral hoge ogen met Against the Forgetting, een ruime keuze uit het werk van Hans Faverey (Engelse uitgave in 1994, Amerikaanse uitgave in 2004).

Vertaalonderzoek

Het vertaalonderzoek van Francis R. Jones heet 'Think Aloud'[denk hardop). Uw redacteur Engels heeft dit onderzoek zelf ondergaan. Jones vraagt je dan om achter je vertaalbureau plaats te nemen. Elke handeling die je pleegt bij het vertalen neemt hij vervolgens op op geluidsband. Dat is eerst confronterend, maar al snel bijzonder aangenaam. Jones neemt dit hele proces namelijk serieus. Mensen denken vaak dat vertalen niet meer is dan een tekst overzetten van de ene taal naar de andere, maar Jones maakt expliciet wat elke vertaler impliciet al weet: er gaan net zoveel gedachteprocessen aan een goede vertaling vooraf als aan een goed gedicht. Later deze maand zal Francis Jones de Noordzee oversteken om zijn onderzoek voort te zetten.

(Rottend Staal Online, 6/7-7-2005)

terug naar boven

Liefhebbers kunnen elke werkdag van 10.03 tot 11.30 uur Plein Publiek op 747 AM of in stereo op de kabel beluisteren . Gemiste uitzendingen kunnen beluisterd worden via de website.

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 28-6-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 28-6-2005)

terug naar boven

'Opvallend was de belangstelling voor de finale van de Poetry World Slampionship. Dit programmaonderdeel heeft in twee jaar tijd een belangrijke plek in het festival verworven.'

Dan een tip voor de organisatie: zet in het persbericht dan even wié de nieuwe wereldkampioen Poetry Slam is. Dat is namelijk de Britse dichteres Kat Françóis (1973) geworden. Enfin.

Poetry: 'Ook voor het middagprogramma Poetry in the Afternoon, dat op de doordeweekse dagen in de tuin van Café Floor plaatsvond, was veel belangstelling. De randprogrammering van het festival was eveneens geslaagd. Voorbeelden van die programma's zijn de Lorcatentoonstelling in de Centrale Bibliotheek, de programma's in de Laurenskerk en het Goethe-Institut en de manifestiatie Poetry & Art.

Het 37e Poetry International Festival vindt plaats van zaterdag 17 juni tot en met vrijdag 23 juni 2006 in de Rotterdamse Schouwburg.'

terug naar boven

Londen - Andrew Motion, de Dichter des Vaderlands van Groot-Brittannië, sprak zijn 'bittere teleurstelling' uit over de plannen van de Britse regering om het onderwijs te hervormen. Binnen het nieuwe pakket aan maatregelen voor middelbare scholen is volgens hem weinig ruimte meer voor creatief schrijven. Wat des te erger is, want op de basisscholen heeft men dit wel goed geregeld.

Geen ruimte voor creatief schrijven, dan ook geen ruimte meer voor poëzie, zo lijkt zijn stelling te luiden. De Britse regering spreekt tegen dat dit het geval zal zijn, zo bericht de BBC.

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Liesbeth Lagemaat (Bergen op Zoom, 1962) studeerde Nederlands en Taal-en Literatuurwetenschap. Lagemaat heeft gewerkt als journalist, actrice, reclametekstschrijver, accountmanager en docent Nederlands. Op dit moment is ze werkzaam als docent in Utrecht, waar ze drie dagen per week alfabetiseringslessen aan Turkse en Marokkaanse vrouwen geeft. Ze publiceert regelmatig gedichten in 'De Tweede Ronde' en werk van haar werd opgenomen in Gedichten 2001 van Davidsfonds Literair. In 2005 debuteerde Liesbeth Lagemaat bij De Wereldbibliotheek met een grimwoud in mijn keel.

De jury omschrijft de gedichten van Lagemaat als "niet zacht en gemakkelijk of meegaand. Wat wordt afgeschilderd vanuit soms tegengestelde en grillige invalshoeken vormt tenslotte een sterk, trefzeker geheel van indringende beelden en zinnen die bijblijven". De jury vindt de gedichten van Lagemaat "in hoge mate onvoorspelbaar, en getuigen van een oorspronkelijke geest".

De andere genomineerde bundels voor de C. Buddingh'-prijs 2005 waren Tegenberichten van Bernd G. Bevers (Prometheus), Pritt.stift.lippe van Eva Cox (Uitgeverij Holland) en Alle enen opgeteld van Micha Hamel (Augustus). De C. Buddingh'-prijs bestaat uit een geldbedrag van 1200 euri.

De jury bestond dit jaar uit Maria Barnas, Sigrid Bousset en Wim Hofman.

(Rottend Staal Online, 23-6-2005)

terug naar boven

Epibreren/Amsterdam - Op haar site blikt onze medewerker Ozon terug op Park & Poëzie, met foto's.

terug naar boven

De opbrengst komt ten goede aan Quator du livre. Dit project (onder de hoge bescherming van Unesco) ondersteunt verschillende bibliotheken in Mali. De eerste drie regels "Aanvaardt mij, neemt mij, ziet mij" schenkt ABC2004 aan het Letterenhuis. Verder krijgen de verschillende sponsors van dit project; GVA, KBC en Promedia elk een letter uit hun naam, uit dank voor hun bereidwillige hulp. Veertig gesigneerde exemplaren van Stadsgedichten, de nieuwe bundel van Tom Lanoye, worden in een bibliofiele editie ingepakt en gebonden in repen van het originele doek. Deze edities worden verkocht bij antiquariaat De Slegte.

terug naar boven

terug naar boven

Bloemlezen bestaat uit ingesproken bijdragen van onze medewerkers Alfred Schaffer en Peter Swanborn, alsmede van Floating Coasts (Yvette Poorter & Tulle Ruth), Toine Horvers, Lodewijk Ouwens, Q.S. Serafijn, Jozef van Rossum en Klaus Sievers, te beluisteren via acht 'luistertappunten' met koptelefoons, die in de achtertuin en tussen de planten in het kleine voortuintje ingegraven zijn, alsmede in de tuin geplaatste plantachtige vormen van de beeldend kunstenaars Harriët van Reek en Geerten ten Bosch die het vertoeven vervreemden én het ge-tipp-exte werk 'een ander leven' van de beeldend kunstenaar Dominique Panhuysen in de woonkamer.

(Rottend Staal Online, 22-6-2005)

terug naar boven

Wij vragen u de betreffende boeken in tweevoud en zo mogelijk via de vervoerscentrale te sturen naar: Boekhandel van Someren & ten Bosch, Turfstraat 19, 7201 KE te Zutphen, aansluitnummer 16032, t.a.v. de heer H. Mirck, onder vermelding van 'Ida Gerhardt Poëzieprijs'.

(Rottend Staal Online, 22-6-2005)

terug naar boven

Epibreren/Middelburg - Afgelopen zondag vond in tuinen in de binnenstad van Middelburg het dichtfestival Park & Poëzie plaats. Ondanks de extreme hitte bezochten toch nog 250 hardcore poëziefanaten zeventien tuinen om te luisteren naar poëzie en muziek. Opvallend aan dit festival was het grote aantal vrouwelijke dichters - negen stuks (Patricia Lasoen was ziek, anders waren het er tien geweest), tegen vier mannelijke exemplaren.

Buiten deze telling viel Mario Molegraaf, die in een riante tuin gedichten van Hans Warren voorlas. Het leuke eraan was dat hij bij gedichten die over ongenoemde dichters gingen vertelde wie ermee bedoeld werden. Waarmee Johanna Kruit en Hans Verhagen zonder het zelf te weten deze middag de revue passeerden.

Via de tuin waar Vrouwkje Tuinman met Elly de Waard als buurvrouw voordroeg en op dat moment twee orkesten in de bijkans aanpalende tuinen om het hardst speelden wandelde ik door het op poëziefans verder verlaten Middelburg naar de huiskamer waar Eva Cox en pianist Mathieu Meys optraden. Cox en Meys wisselden elkaar om de vijf minuten af, tenminste als de dame des huizes niet uitgebreid vertelde over allerhande familiegeschiedenissen. Met haar bezwerende Vlaamse tongval zoog Cox de twaalftal aanwezigen mee op een meeslepende reis door haar gedichten. Erg fraai.

Vlakbij Cox lag de schaduwrijke tuin waar K. Michel zijn gedichten las. En dat deed hij op een bijzondere open wijze, waarin alle ruimte voor vragen en verzoeken van het publiek was. Met een prachtuitleg als dat het volgende gedicht meer bij een 'turfachtige novemberdag' paste dan bij de huidige tropenwarmte pakte hij het publiek volledig in. Ik had Michel nooit eerder zien voordragen en was zwaar onder de indruk. Hij zou best meer gevraagd mogen worden, want hij doet zijn ding op een behoorlijk enthousiasmerende wijze, waar menig dichter een puntje aan kan zuigen.

En toen, toen gebeurden er vreemde zaken. Ik had me al eerder die middag afgevraagd waarom ik toch zo weinig dichters als publiek bij dichtfestivals tegenkom en bij het verlaten van Michels tuin bots ik tegen onze medewerkers Moniek en Risee op, die uit het diepste zuiden van België voor de poëzie naar de Zeeuwse hoofdstad verreisd waren. Kijk, that's the spirit! Opgetogen beende ik door de historische binnenstad richting de mij onbekende Zeeuwse dichter Laurens Geerse en verwonderde me waarom de ANWB het in deze plaats had nagelaten de welbekende bruine houten bordjes met historische uitleg op elk oud gebouw te timmeren. Tot ik in een straat belandde waar die bordjes zich wel voordeden. Heerlijk! Begon de bordjes te consumeren en leerde daardoor dat dit gebouw toen gebouwd was en dat dat gebouw door die en die in weer een andere jaar was neergezet. Na een bord of vijf kwam ik bij een bord met eindelijk een lange tekst. Die ik las, herlas, herlas en overschreef, want zoiets idioots als toeristische informatie werd nergens ter wereld ooit eerder gezien:

----------
't Zaepe van Weelandt & De Kleyne Zaepe
vermoedelijke herkomstbenaming

Corneliszn, bijgenaamd de Lange (1586-1630), de eerste bewoner van deze panden, roegde in 1601 't Zaepe nabij Weelandt - toenmalig bezit van Vrouwe Anne de Lissaghe (1525-1576). 'Zaepe' was toentertijd de verzamelnaam voor dormacene refantijnen, aangesloten op de getijden.

Middels de uitvinding (1692) van het verroegend ravelijnen door Jonkvrouwe Isabella de Korte (1661-1724), slaagde men erin ze telkenmale te verstapelen. Met name 't Zaepe nabij Weelandt vormde daarbij blijvend duurzaam batifolgebied, getroggeld door Johannes de Vliedende - ook wel de Ziedende (1729-1802). Door tijdig transform segeren van Arianuszooon de Jongste (1768-1806) in met name zijn Ceeuwsche Zantaete no. 60 (1799) erkenden de Staten van Holland 't Zaepe als transgeen doktaryo.

Freule Wilhelmina de Stevige (1812-1876) verstiepte rond 1852 't Zaepe tot de nu bekende 'Vielen': droge assige moergronden, vaak getochteerd. Internationale erkenning kregen deze Vielen in 1956: vermelding in de Europesche Commestibelen deel IVa. Naamgever dezer panden, Verwerius jr. 91902-1986) artinaseerde zulks dwingend en afdoende.

Veel straat- en huisnamen in Middelburg verwijzen naar deze boeiende en tot juli 1998 volledig onbekende episode uit de Zeeuwse Geschiedenis.
---------------

Door deze tekst op de hoek Korte Noordstraat/Lange Noordstraat volledig ontregeld sloeg ik de verkeerde straat in en kwam daardoor te laat voor de voordracht van Laurens Geerse. Ik belde nog aan, maar helaas, men deed niet meer open: door de brievenbus kon ik achter een lange gang een tuin zien waar iemand zat te luisteren. Dus maar even bij collega Hofman langsgewipt, die tot mijn verbazing zeer energiek in de volle felle zon optrad, afgewisseld door operagezang vanaf een dakterras en gedichten door Diana Ozon in de tuin van de buren.

Nog net kon ik daarna de voordracht van Alfred Schaffer bijwonen, die een een heerlijk natuurloze tuin lezende was. Aan een grote tafel, onder een parasol las hij op rustige wijze zijn verontrustende gedichten. Ook hij nam uitgebreid de tijd met het publiek te praten, een van de aangenaamste kanten van het voordragen voor relatief weinig mensen - gemiddeld zaten bij elke voordravcht zo'n tien tot vijftien mensen in de tuin.

Publieksfavoriet qua drukte was Chawwa Wijnberg, die als oud-Stadsdichter van Middelburg en als columnist voor de Provinciale Zeeuwse Courant de meeste bekendheid onder het festivalpubliek genoot.

Het aangenaamst was me de afterparty. In een soortement binnenplaats verzamelden zich na afloop de dichters en vele vrijwilligers. Er was eten, er was drank en uiteindelijk droegen de resterende dichters elkaar verzen voor. Tijdens deze nazit leerde ik dat de tekst over 't Zaepe nabij Weelandt een grap was, die in ieder geval mij danig geraakt had. Enkele dichters feesten vervolgens tot het krieken van de maandagmorgen door, tot op de Zeelandbrug - maar dat is weer een heel ander verhaal.

Net als het artikel dat over het festival in de Provinciale Zeeuwse Courant verscheen.
Tine Moniek doet op haar weblog ook verslag.

(Rottend Staal Online, 22-6-2005)

terug naar boven

terug naar boven

Geheel herziene en uitgebreide zevende editie

Samengesteld door Hans Warren en Mario Molegraaf

Dé bloemlezing sinds 1939

'Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.' Voor heel wat dichters heeft dit gezegde een beangstigende bijklank. Sta ik in De Spiegel en met hoeveel gedichten, vragen ze zich sinds 1939 af. Zo'n lange geschiedenis heeft deze bloemlezing. Samensteller Victor E. van Vriesland schreef in het voorwoord van de eerste editie: "Het doel van deze uitgave is, een samenhangend beeld te geven van de Nederlandsche poëzie door alle tijden, sprekender dan een letterkundige geschiedbeschrijving dit zou kunnen doen."

Van Vriesland maakte drie edities van De Spiegel. In 1975 werd Hans Warren aangewezen als zijn opvolger, ook hij stelde drie edities samen. Hij zou de bloemlezing nog meer aanzien geven, hij slaagde in zijn streven "de Nederlandse poëzie - in al haar schakeringen van hermetisch werk tot en met light verse - op haar mooist te tonen". Al meer dan vijfenzestig jaar is de Spiegel van de Nederlandse dichtkunst zoveel als een literaire erehemel. Vaak geïmiteerd, nooit geëvenaard.

De Nederlandse dichtkunst beleeft stormachtige tijden. Des te meer reden voor een onafhankelijk en betrouwbaar overzicht. Dat wordt in de nieuwe editie van De Spiegel geboden. De bloemlezing met de langste geschiedenis blijkt óók de meest actuele. De jongste persoonlijkheden, de nieuwste poëzie krijgen uiteraard gepaste aandacht. Zo'n 450 dichters van Bertus Aafjes tot en met Joost Zwagerman worden met hun beste werk voorgesteld. Dichters uit héél ons taalgebied, auteurs uit Nederland en Vlaanderen, maar ook verrassende dichters uit Suriname, de eilanden in het Caribisch gebied, Indonesië. De coryfeeën van toen, nu en straks, maar dit is tevens de enige bloemlezing waarin je de poëtische talenten van Adriaan van Dis, Hella Haasse en Gerard Reve kunt ontdekken.

Toch bleef De Spiegel een overzichtelijk arboretum in plaats van een ondoordringbare jungle te worden. Het boek geeft een compact maar zeer compleet beeld van de moderne Nederlandse dichtkunst. Die begint met Guido Gezelle en dus begint ook deze bundel met diens werk, om te besluiten met het in zijn stijl geschreven 'Gezellig' van Miguel Declercq.

Mario Molegraaf in zijn inleiding: "Dit boek is mijn ode aan de dichtkunst, mijn pleidooi voor het mooiste literaire genre, mijn gids door en voor de Nederlandse poëzie. Gedichten zijn er niet voor dichters, niet voor bloemlezers, maar voor lezers. Zíj beslissen wie gelezen wordt, zij zijn dat spiegeltje, spiegeltje aan de wand."

"Warren heeft ruimhartig gekozen uit de poëzie die na 1980 verscheen en daarmee het beeld van levendigheid een dienst bewezen (…) Het is, al met al, een vrolijke spiegel geworden om in te kijken." - Michaël Zeeman in de Volkskrant

"Ik zou op dit moment geen andere bloemlezing weten die een betrouwbaarder beeld geeft van de kwaliteiten van een eeuw Nederlandstalige poëzie." - Ad Zuiderent in Trouw

Tot zo ver de voor de boekhandel bestemde tekst. waaruit duidelijk wordt dat ook onze medewerker Zwagerman net als Adriaan van Dis en Hella Haasse, met een gerust hart in de nieuwe Spiegel kan kijken. Natuurlijk zal de nieuwe editie vergeleken worden met de Dikke Komrij, de andere overzichtsbloemlezing binnen dit taalgebied. Waarin bijvoorbeeld geen verzen van Gerard Reve staan (die daarvoor geen toestemming gaf).

(Rottend Staal Online, 21-6-2005)

terug naar boven

Over de schikking mag hij echter geen mededelingen doen. 'Dat is onderdeel van de schikking', legt hij uit. 'Bij een schikking doet iedereen een stapje terug. Wij dus ook. Het belangrijkste is dat de Spiegel kan blijven zoals hij altijd geweest is. Het idee is sinds 1939, toen Victor van Vriesland de eerste editie publiceerde, onveranderd.'

Met de schikking is ook het juridisch conflict over de Dagkalender van de poëzie uit de wereld. Voor deze kalender had Meulenhoff al een nieuwe samensteller aangetrokken, de dichter Menno Wigman. Dat was volgens Molegraaf in tegenspraak met eerder gemaakte afspraken. Hem zou door Annette Portegies van Meulenhoff en Mai Spijkers van PCM Algemene Boeken zijn toegezegd dat hij die onder zijn hoede zou houden.

'De afspraken over de Dagkalender vallen onder dezelfde schikking, zodat ik ook daar niets over kan zeggen', zegt Molegraaf nu. Het staat hem echter wel vrij om weer een nieuwe poëziekalender samen te stellen. Door alle drukte is hij er dit jaar niet aan toegekomen, maar hij sluit niet uit dat er voor 2007 weer een door hem samengestelde kalender verschijnt.

De nieuwe Spiegel van de Nederlandse dichtkunst verschijnt in oktober bij Balans. De bloemlezing is gebaseerd op de laatste Spiegel die Hans Warren heeft samengesteld, die in 1994 verscheen. 'De poëzie heeft sindsdien een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt, dus de nieuwe bloemlezing kent nogal wat nieuwe gezichten', zegt Molegraaf. 'De Spiegel wordt iets dikker, maar niet veel. Het boek moet geen jungle worden, eerder een arboretum. Dus ik heb een aantal gedichten geschrapt. Wat ik natuurlijk wel in stand heb gehouden, is dat de Spiegel opent met Guido Gezelle. Daar begint de moderne Nederlandse poëzie. Toevallig eindigt de bloemlezing met een gedicht van een jonge Vlaamse dichter Miguel Declercq, met de titel 'Gezellig'. Beschouw het als een soort hommage.

Aldus het Boekblad. De 'jongste' dichter in de voorgaande editie van de spiegel was Peter Ghyssaert, geboren in 1966. Declercq stamt uit 1976, waarmee direct duidelijk is dat geen werk van dichters geboren na 1976 in de nieuwe Spiegel aan te treffen zijn.

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Om 11.45 vertrekken de dichters, de medewerkers en Jacobine Geel en colonne vanaf de Bierkaai naar de Vismarkt, waar de opening plaatsvindt. De optocht wordt een groot spektakel met vuurdragers en muziek.

Optredens dichters

Vervolgens brengen de dichters vanaf 13.00 uur ieder uur hun werk ten gehore. Het laatste optreden start om 17.00 uur. Bezoekers kunnen deze dag dus maximaal 5 optredens bijwonen. Een toegangskaartje gaat vergezeld van een dichtbundel waarin onder meer een kinderfoto, 'spoofbiografie' en niet eerder gepubliceerd werk van de deelnemende dichters staan. Met behulp van de bundel kan men op voorhand een keuze maken uit de deelnemende dichters. Iedere dichter heeft een eigen tuin. Het is de bedoeling dat het publiek deze dag door de binnenstad van tuin naar tuin trekt.

De variatie van de dichters is groot. Naast een aantal locale en nationale beroemdheden, zijn er twee Belgische dichters te gast, brengen twee Joodse dichters hun werk ten gehore en is er een debutante. Op het programma staan: Patricia Lasoen, Marije Langelaar, Jannah Loontjens, Tjitse G. Hofman, Eva Cox, Ida Vos, Elly de Waard, Vrouwkje Tuinman, K. Michel, Alfred Schaffer, Astrid Lampe, Diana Ozon, Laurens Geerse, Chawwa Wijnberg en Mario Molegraaf (leest voor uit het werk van Hans Warren).

De optredens van de dichters worden afgewisseld met live muziek. Zo zullen Erik van den Berge (winnaar van de Zeeuwse Belofte 2004), Otto Harms, de Klezmergroep en vele anderen de tuinen opfleuren met hun muziek.

Thematuinen

Ook dit jaar zijn er weer twee thematuinen, te weten een Surinametuin en een kindertuin. In de Surinametuin kunnen bezoekers hun hart ophalen aan Surinaamse poëzie, foto’s, boeken etc. Judith de Kom, dochter van vrijheidsstrijder Anton de Kom, draagt deze dag een aantal teksten voor van Surinaamse schrijvers en dichters. Judith de Kom werd in 1931 geboren in Den Haag. Haar moeder is van Nederlandse afkomst. U vindt de Surinametuin bij Galerie ‘T’ aan de Vismarkt.

In de Kindertuin, Nieuwstraat 29, is een verrassingsprogramma. Deze tuin wordt muziekaal begeleid door kinderkoor Kakelbont. Beide thematuinen zijn vrij toegankelijk.

Kaarten in de voorverkoop kosten € 7,50 en zijn verkrijgbaar bij de Zeeuwse Bibliotheek, Theater Exploitatie Zeeland (TEZ), de Tourist Shop Middelburg en Galerie ‘T’. Op de dag zelf kosten de kaarten € 9,-. Op de Vismarkt is het centrale verkooppunt.

Bezoekers die met de trein willen komen, moeten rekening houden met enige vertraging. Op 19 juni wordt er aan het spoor tussen Roosendaal en Vlissingen gewerkt. Vanaf Roosendaal worden bussen ingezet. Voor de mensen die met de auto komen is er voldoende (gratis) parkeergelegenheid in de stad.

Voor meer informatie over Park & Poëzie 2005 bezoek www.parkenpoezie.nl.

(Rottend Staal Online, 18-6-2005)

terug naar boven

Kris Landuyt, zaakvoerder van Antiquariaat De Slegte in Antwerpen, biedt het legendarische handschrift van Capriccio van Gerrit Komrij te koop aan. 'Dit sluit perfect aan bij onze Komrij-tentoonstelling', zegt hij.

Twee Komrij-verzamelaars stellen momenteel een deel van hun collectie tentoon bij De Slegte. 'De expo De dichter in druk toont een selectie van bibliofiele bundels, uitgebreid met handschriften, proefdrukken en parafernalia', legt Kris Landuyt uit. 'Enkele stukken zijn nooit eerder getoond.'

Sinds vrijdag ligt er een absoluut topstuk bij. 'Het handschrift en het typoscript van de gedichtenbundel Capriccio van Gerrit Komrij. Daarbij horen proefdrukken van de ets in het boek en een wel heel bijzondere brief van Komrij om het geheel compleet te maken. In tegenstelling tot de collectie van de twee verzamelaars is dit handschrift wél te koop. Je begrijpt dat het om een behoorlijk fors bedrag gaat.'

Kris Landuyt besliste om de tentoonstelling met een week te verlengen. En er is meer goed nieuws voor verzamelaars. 'Ik verwierf een bibliofiele collectie. Naast die Capriccio zijn hier nog bijzondere uitgaven van Gerrit Komrij te koop.'

Komrij-tentoonstelling, tot en met za 17/6, ma-za 9.30-18u, Antiquariaat De Slegte, Wapper 5, Antwerpen. www.deslegte.be


(Filip Mastboom, Gazet van Antwerpen/Rottend Staal Online, 8-6-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

(Bart FM Droog, Rottend Staal Online,7-6-2005)
door voortdurende internetverbindingsstoringen eerst deze dinsdagochtend geplaatst.

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 6-6-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 6-6-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 4-6-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 4-6-2005)

terug naar boven

De Beuk, Stichting voor Literaire Publicaties, werd in 1953 opgericht door Johan Polak, Frits Knuf en Wim Simons. Bij De Beuk publiceerden ooit o.a. Joh.C.P. Alberts, Hans Andreus, Bergman en Jacques van Hattum, Frans Pointl, Martin Veltman (de bedenker van 'heerlijk helder Heineken') 'en Simon Vinkenoog . Onze medewerker Hannie Rouweler debuteerde bij De Beuk met de bundel Regendruppels op het water (1988). Van de jongere generatie dichters debuteerde onze medewerker Jannah Loontjes (1974) er in 2001 met de bundel Spectroscoop. Onze medewerker Guido van der Wolk debuteerde zelfs als kind bij de Beuk.

Simons runde de uitgeverij met zijn vrouw, dichter Carla Dura.

(Rottend Staal Online, 2/4-6-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Groningen - Dacht het kokette Nederlandse ontwerpersduo Viktor & Rolf met Flowerbomb een zeer authentieke naam te hebben verzonnen voor hun binnenkort te lanceren parfum, dan hebben zij het mis.

De dichter Rense Sinkgraven debuteerde in maart jongstleden met de bundel Bombloesem. De illustratie op de voorkant van deze bundel verhult dan ook niet de letterlijke betekenis van dit niet bestaande woord. Het gedicht werd al in 2003 onder dezelfde titel opgenomen in de bundel War on War, speciaal uitgebracht als protest tegen de oorlog in Irak.

In het televisieprogramma Close up was zondagavond te zien hoe het inmiddels zeer beroemde stel uitleg gaf aan de pers waarom ze hadden gekozen voor de naam Flowerbomb. In kittig Engels met een soort van Russisch accent legde Rolf dan wel Viktor (wie is wie?) uit dat ze met dit nieuwe parfum graag schoonheid en positivisme wilden uitstralen.

Hoe fascinerend is de betekenis van het gedicht met als titel 'Bombloesem' van Sinkgraven. Bedoeld als aanklacht tegen grote dictators en geweld wordt op cynische wijze de God gegeven vruchtbaarheid als metafoor gebruikt.

Is hier sprake van het intrigerende synchronisme? Betekent dit dat zowel Sinkgraven als Viktor & Rolf vrijwel gelijktijdig op een soortgelijk idee kwamen? Het bijna opgelegde blije gevoel, dat overigens ook terug te vinden is in de modecollectie van V & R, is immers ook een oproep om al het negatieve de wereld uit te bannen. Sinkgraven doet dit op een zeer sarcastische wijze. Beide stellingnames lijken gebaseerd op angst. V & R verhullen en verpakken dit met grote strikken. Sinkgraven laat de angst duidelijk in de openbaarheid treden als een tijd wegtikkende bom. Dat het voor beide partijen gaat om de weerspiegeling van de tijdgeest is duidelijk en geen verrassing an sich. Des te verwonderlijker is de vrijwel identieke naamgeving. Boeiend. Flowerbomb en Bombloesem. Trouwens, hoe zit het met de rechten? Sinkgraven was tenslotte het eerst...

Bombloesem, Uitgeverij kleine Uil, Groningen 2005; illustratie Liesbeth Annokkee
War on War, Uitgeverij de Papieren Tijger, Breda 2003
Op www.viktor-rolf-parfums.com is het lied Flowerbomb te beluisteren.

terug naar boven

EEN WEL HEEL DUUR DEBAT

Epibreren - Op het discussielog 'Doet poëzie er toe' bericht onze medewerker Bas Belleman over een debat over de stand van zaken in de poëzie en kritiek , waarvoor € 62,25 aan entree moet worden betaald.

Onze medewerker Ruben van Gogh wil zich wegens dit debat ontleden. Als dat maar goed gaat.

(Rottend Staal Online, 1-6-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 1-6-2005)

terug naar boven

Spinoza's De nagelate schriften [geen tikfout - red] uit 1677 bracht zo'n 9000 euro op. De eerste druk van De avonden van Gerard Reve werd voor 2500 euro geveild. Drie boekjes van Theo van Gogh leverden 500 euro op. Ook werden boeken van Büch, die in november 2002 aan een hartstilstand overleed, zelf geveild.

Vorig jaar november, precies twee jaar na het overlijden van de schrijver, dichter, programmamaker en bovenal verzamelaar, ging het eerste deel van de bibliotheek van Büch onder de hamer.

(Rottend Staal Online, 1-6-2005)

terug naar boven

NEDERPOËZIE IN BULGARIJE

Sofia - Op de ons allen wel bekende EU-Poëziemuren in de Bulgaarse hoofdstad zijn nu ook verzen uit België aangebracht. Al eerder werden er gedichten uit Luxemburg, Nederland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk op bevestigd. Over de titels van die gedichten en de desbetreffende dichters zwijgt het Sofia News Agency helaas.

(Rottend Staal Online, 1-6-2005, met dank aan poezie.pagina.nl )

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven

Onze hoofdredacteur, gevraagd of hij net als vroeger weer in het Comité van Aanbeveling wilde zetelen, is uit dat Comité gestapt. Hij heeft enerzijds alle vertrouwen in Henk van Zuiden als kundig en hopelijk ook bezielend reeksredacteur, maar anderzijds te weinig vertrouwen in hoe de betreffende uitgeversmaatschappij omgaat met de reeks.

(Rottend Staal Online, 1-6-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 31-5-2005, met dank aan Nanne Nauta)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 31-5-2005)

terug naar boven

(Rottend Staal Online, 31-5-2005)

terug naar boven

Ivo de Wijs is voor het laatst op zondag 10 juli in het programma te horen. In de daaropvolgende week wordt hij 60 jaar. ,,Ik ga straks heerlijk uitslapen op zondagmorgen en weekendjes weg met mijn vrouw. Maar ook de zaterdagavond wordt wat vrijer. Je hoeft niet meer op tijd naar bed omdat je zondag er zo vroeg weer uit moet'', aldus de scheidend presentator.

Dichter/schrijver De Wijs presenteerde Vroege Vogels sinds 1985. Van Pamelen debuteerde in het seizoen 1996/1997 in het theater met het avondvullende Jongleren en heeft sindsdien met diverse programma's door het land gereisd. Behalve voor zijn eigen theatershows schreef Van Pamelen teksten voor de omroepen KRO en RTL5.

(Rottend Staal Online, 31-5-2005)

terug naar boven

ON THE ROAD

Epibreren - Van Nijmegen ging het op Amsterdam aan, waar afgelopen vrijdag onze medewerker Tsead Bruinja en Saskia Stehouwer in het huwelijksbootje stapten. Het was een hilarische plechtigheid. De dichter Al Galidi's speechte dat het huwelijk in Nederland zoveel beter is dan in Irak, omdat je in Irak pas neuken mag na de huwelijksvoltrekking, waar je in Nederland dat al van te voren mag doen. De dienstdoend ambtenaar van de burgerlijke stand besloot haar toespraak dan ook met een oprecht gemeende neukwens voor het jonge stel.

De reis van het Amsterdamse stadsdeelkantoor naar het amper 30 kilometer westelijker gelegen Zandvoort leerde ons waarom men in de Randstad Groningen altijd zo ver verwijderd vindt liggen: het ritje nam anderhalf uur in beslag. In eenzelfde tijdsspanne reist men van Groningen naar Bremen, of van Groningen naar Arnhem, of, als je over Duitsland reist, van Groningen naar Maastricht. We - in dit geval Frank Tazelaar en Monique Warnier van de Wintertuin, onze medewerker Anneke Claus en uw verslaggever - genoten echter in volle teugen van het zonovergoten asfaltlandschap en de vele gezellige files. Er werd gezongen: 'We gaan naar Zandvoort, al aan de zee...', er werd water gedronken, er werd gesightseed en voor we het wisten waren we bij het strandpaviljoen, waar de Noordzee vriendelijk bruisend 's Neerlands smalle kust begroet. En waar inmiddels ook de blauwe Epi-Volkswagenbus van Tjitse Hofman, bevattende Hofman en onze medewerker Mowaffk Al-Sawad en diens gezin, triomfantelijk op de boulevard geparkeerd stond.

Naast de familieleden van het bruidspaar vervoegden zich in de loop van de avond meer en meer schrijversvolk op het feest: we zagen er Jan-Willem Anker, Jan Baeke, Bas Belleman, P. Boersma, Pier Boorsma, Daniël Dee, Job Degenaar, F. van Dixhoorn, Remco Ekkers, Anne Feddema, Sieger M. Geertsma, Lucas Laherto Hirsch, Elmar Kuiper, Thomas Möhlmann, George Moormann, Diana Ozon, Kasper Peters, Martin Reints, Rense Sinkgraven, F. Starik, Vrouwkje Tuinman, Nyk de Vries, Cornelis van der Wal en vele anderen.

Een foto van het bruidspaar, met Möhlmann, Van der Wal, het strandpaviljoen en een stukje Zandvoort is te bezichtigen op Van der Wals weblog - maar dit terzijde

Omdat we als Dichters uit Epibreren sinds kort bekend staan als de 'tijgers uit het noorden' (het wordt al maller) sloot het paviljoen nog voor het vallen van de nacht en was op ons en mevrouw Claus na iedereen verdwenen. Eenzaam maar niet alleen wankelden we naar het mobiele slaapgebeuren aan de boulevard.

Zaterdagochtend 28 mei , 07.00 uur

Collega Hofman schudt ons uit de slaapzakken. De zon is al begonnen aan het opbakken van de slaapcabine. Koffie! We rijden via Noordwijkerhout naar een rustiger strandlocatie dan Zandvoort, picknicken in een duinpan, aanschouwen hoe Hofman de ochtendkoffie uitbraakt en wandelen naar het strand. Dat op dat moment bezaaid is met werkelijk honderden duizendpoten. Die gelijk lemmingen naar zee trekken, maar reeds lang voor de branding sterven, levend gebakken door felle zonnestralen.

Collega Hofman, die lijkt te lijden aan een verschijnsel dat men doorgaans feles masculus noemt, ligt ineengekrompen rillend op het zand. Collega Claus, met ons meegereisd op speciaal verzoek van haar en onze uitgever om te leren wat het on-the-road-bestaan inhoudt heeft haar intrek genomen in een door een Duits gezin aangelegde strandkuil en werkt aan het typoscript van haar in november te verschijnen bundel. En ik, ik bouw olijk zingend dijken en kanalen. Eens een Droog, altijd een Droog. Mijn voorouders waren dijkbouwers waardoor mijn genen op tilt slaan als ik wild water ruik: ik moet en zal inpolderen!

En bijkans rijkt mijn dijk tot Engeland als Hofman begint te kermen dat hij uit de zon en in een hotelbed wil. Teleurgesteld in de jeugd van tegenwoordig (Hofman is amper zindelijk en pas 31) breek ik mijn dijkbouwwerkzaamheden af en rij naar Rotterdam, waar we tegen 14.00 uur kamer 306 van Hotel Breitner betrekken.

Na een verkwikkende siësta neem ik Claus en Hofman mee op een educatieve stadswandeling. We eten wat, we wandelen nog meer en tegen negenen zijn we terug in de hotelkamer. Gewoontegetrouw nuttig ik twee flessen rode wijn, om daarna met mijn helse gesnurk m'n kamergenoten de nachtrust te onthouden.

Zondag 29 mei, 07.00 uur

Schijten, douchen, tandenpoetsen, eten en het Epimobiel in. We rijden via de Waalhaven en het Botlekgebied naar de Landtong van Rozenburg, die mysterieuze smalle streep land tussen de Nieuwe Waterweg en het Calandkanaal. Een bij de meeste Nederlanders onbekend gebied dat schreeuwt om massatoerisme, met zijn uitkijkpunt dat zicht op zeehonden, vogels, ferry's, tankers, Den Haag en enerverende ertsoverslag biedt. De lemniscaatkranen zwenkten deze zondagochtend lustig in het rond en wie hier staat begrijpt meer van de grootsheid van de Rotterdamse havens dan enig econoom in zestig jaar kan vertellen. Op deze landtong ligt ook het zuidelijke gedeelte van de Stormvloedkering die Rotterdam en omstreken tegen de luimen der zee beschermt. De meeste dagjesmensen bekijken het makkelijker bereikbaarder noordelijke deel, maar zij missen daardoor het op de Landtong te verwerven inzicht. Waarvan akte!

Dan de Nieuwe Waterweg over, naar het zwaar gereformeerde Maassluis, waar zich de gezellige 'IJssalon van m'n moeder' (Bloemhof 1a) bevindt. Wie Maassluis op een zondagochtend aandoet belandt er automatisch: alle andere horecagelegenheden zijn gesloten wegens kerkgang. Daarom reden we stante pede naar De Hel, om kasteelheer Frank Kastelein gedag te zeggen. We vernamen dat in en rond het fort in augustus weer de Helse Nacht van de Poëzie georganiseerd wordt, dronken twee koppen koffie en snelden naar Rotterdam.

Waar we na het oversteken van de Erasmusbrug in de gezellige file voor het Dunya-festival aanschoven. Telefonisch contact werd gelegd met Jan Klug, die vers uit een theaterproject te Italië kwam gereden en die we bij de 'doorlaatpost voor artiesten' in goede gezondheid aantroffen. Met een verenigd Epibreren werd massaal geparkeerd, en amper duwden we de apparatuur richting optreedtent of we kwamen Simon Vinkenoog en Edith Ringnalda tegen. Met o.a. Vinkenoog en Javonté Adams traden we op in een goed gevulde Poetry Park-tent, waar de Rotjeknorder Woorddansers de boel presenteerden.

Herman Divendal van AIDA Nederland attendeerde ons op de Mondiale Mobiele Expositie 'Show Your Hope', dat verrassenderwijze gepresenteerd werd door een oude bekende, Scheet oftewel Maarten Voorbij van voorheen de Eindhovense punkband Afflict. Waar zo'n festival met 220.000 bezoekers al niet toe kan leiden.

En weer de auto's in voor het laatste optreden, als juryleden/gastdichters bij de Rotterdamse Poetry Slam in het 'Epicentrum voor nu*culture Locus010. De wederom door de Woorddansers gepresenteerde Slam werd overtuigend gewonnen door David Boelee a.k.a. Pyromancer. Verdere optredende dichters aldaar: Jet Crielaard, Arnoud Rigter en A.C.G. Vianen.

(Bart FM Droog, Rottend Staal Online, 30/31-5-2005)

terug naar boven

terug naar boven

Koolwijk wist al in de halve finale het drukbezochte Doornroosje stil te krijgen met zijn dwingende en meeslepende verzen. Verder in die halve finale: Anneke Claus, Karlijn Groet, Gijs ter Haar en Olaf Risee. Met stuk voor stuk zeer krachtige en overtuigende voordrachten.

In de voorronden sneuvelden dichters die van papier voorlazen.

Met de titel verkreeg Koolwijk de wisseltrofee 'De Gouden Albatros', die hem werd overhandigd door zijn voorganger Sven Ariaans, Nationaal Poetry Slam-kampioen 2004-2005.

Op diverse weblogs werd in de afgelopen dagen druk gediscussieerd over het verloop van deze finale. Op de Contrabas (en wel hier en hier), op Risee in Letterland, op Tine Moniek!, op Powets en op En Er Is van Xavier Roelens. Het Vlaamse jurylid Sylvie Marie bericht op haar weblog Kom dichter, dichter' over de finale.

Ook de Gelderlander berichtte over de avond. Wegens de deadline

Dat niet iedereen even tevreden was over het verloop van de avond blijkt uit dit dwaze stuk van ene '7511' op NCRV's Dichttalent:

'Maar vanavond heeft het weinig gescheeld of ik had die F.M. Droog helemaal in elkaar geslagen. Verschillende mensen hebben me ervan weerhouden. En anders was die beheersing me waarschijnlijk wel op eigen kracht gelukt hoor. Maar het heeft niet veel gescheeld. Hoe dan ook, Droog krijgt nog met mij te maken. Die onrechtvaardigheid pik ik niet. Hier werd ten overstaan van het publiek een of andere persoonlijke kwestie geslecht '

Het is me wat met die NCRV. Vorig jaar verklaarden ze me al dood en nu laten ze een getal me bedreigen. Enfin,voor alle duidelijkheid: tijdens de finale heb ik twee tweeën en een vier uitgedeeld. Wat nog heel gul van me was, want ik had me voorgenomen iedereen die van papier zou voordragen een één te geven. Wie namelijk voorleest tijdens een landelijke finale is bij voorbaat kansloos bij de internationale finale.

(Bart FM Droog, Rottend Staal Online, 30-5-2005)

terug naar boven

terug naar boven

terug naar boven