EPIBREREN BEVEILIGD

Epibreren - En terwijl het Koninklijk Huis zich al koekhappend en zaklopend door fraai Drenthe begaf, werkten te Epibreren digitale veiligheidsfunctionarissen uit man en macht om het eiland eens en voor altijd van virusaanslagen te bevrijden.
Naast de plaatsing van virusscanners op de loopplanken van de veerboten zal waarschijnlijk het effectiefste de preventieve verhindering van de ontvangst van e-mails met attachments blijken te zijn. Een maattregel die we iedereen aanbevelen. Bezitters van het e-mailprogramma Outlook Express kunnen dat op deze wijze instellen: Ga naar Outlook, klik op 'extra', dan op 'berichtregels', vervolgens op 'E-mail', dan 'als bericht bijlage bevat' aanvinken, vervolgens 'verwijderen' en dan 'ok'. (Rottend Staal Online, 30-4-2002).

DRUGS, VERSLAVENDE GEDICHTEN VERSCHENEN

Utrecht - Gistermiddag is onder grote publieke belangstelling de verschijning van de bloemlezing Drugs, verslavende gedichten (Uitgeverij 521) gevierd, middels voordrachten door de samenstellers Vrouwkje Tuinman en Ingmar Heytze en door de gebloemleesde dichters Bart FM Droog, Ruben van Gogh, Karel ten Haaf, Arjan Witte, Tommy Wieringa, Gabriël Kousbrouk en Erik Jan Harmens. Voor Kousbroek en Harmens is Drugs hun debuut in boekvorm.
De grote verrassing was een vers van de in 1992 op jeugdige leeftijd overleden Steven Ouderpand. Erik Nieuwenhuis, die de literaire nalatenschap van deze dode Groninger dichter beheert, vertelde dat het tot op de dag van vandaag onduidelijk is of Ouderpand vrijwillig danwel per ongeluk van een flat op het plaveisel belandde, tien jaar geleden. Binnenkort hoopt Rottend Staal Online eeen Steven Ouderpand-pagina te openen. Tot die tijd zal de wereld het moeten doen met zijn kwatrijn 'Observatie onder invloed' in Drugs, verslavende gedichten. Het boek kost 10 euro.

Na de presentatie volgde een copieus maal in een Utrechts restaurant, waarna Wieringa en Droog zich veertig meter omhoog lieten catapulteren in een Vertical Shot-kermisattractie, wat ze beiden zonder kokhalsen doorstonden. (Liesbeth van Dalsum, Rottend Staal Online, 29-4-2002).

LOUIS ANDRIESSEN TOONDICHTER DES VADERLANDS

Hilversum - Componist Louis Andriessen is door het VPRO-tv-programma Vrije Geluiden uitgeroepen tot 'Toondichter des Vaderlands'. Het programma had een shortlist opgesteld waaruit de kijkers konden kiezen. Het is onbekend hoeveel kijkers gekozen hebben.
De stichting Vrouw en Muziek heeft uit protest tegen het vrijwel ontbreken van vrouwen op de shortlist een alternatieve 'Toondichteres des Vaderlands'-verkiezing uitgeschreven, waarvan de uitslag op 24 mei bekend gemaakt zal worden.
In de berichtgeving rond de aanstelling van de 'Toondichter des Vaderlands' is het opvallend hoe vaak gerefereerd wordt aan het Dichter des Vaderlandsschap van Gerrit Komrij, en tevens dat er twijfel wordt opgeroepen aan het 'officiële' van zijn ambt.
Vandaar dat wij of H.M. de Koningin, danwel de regering danwel de Tweede Kamer of wie er ook maar over gaat, oproepen om Gerrit Komrij's aanstelling met een decreet te bekrachtigen. (Rottend Staal Online, 29-4-2002)

UITGAANSTIPS

Epibreren - Gezien het druilerige weer adviseren we onze lezers vanmiddag of naar Brielle of naar Utrecht te gaan, waar vanmiddag poëzie zich in cafés manifesteert. Zie de Rottend Staal Optredenslijst voor de details. (Rottend Staal Online, 28-4-2002)

VROLIJKE POËZIEVUILNISZAKKEN TEGEN VERZURING

Kortrijk (ANP) - Rotterdam siert sinds jaren de vuilniswagens met gedichten, maar de Belgische stad Kortrijk gaat een stap verder. De inwoners krijgen sinds zaterdag vuilniszakken met een gedicht van Tom Lanoye.
Schepen (wethouder) Philippe de Coene van Milieu zet het 'beleid met een smile' in om de verzuring van de samenleving, die hij overal ontwaart, tegen te gaan. "We leven allemaal in welstand en toch is er een foetercultuur. Je ziet dat bijvoorbeeld ook aan de lezersbrieven in kranten. Er is een toename van onbehagen.''
Het vervangen van donkergrijze zakken door vrolijke exemplaren met een gedicht is slechts een maatregel. Het West-Vlaamse Kortrijk zet ook poëzie op de vuilniswagens.
De Coene kondigt al een volgend initiatief aan: op 11 mei krijgen duizend passanten een plant van de gemeente, op voorwaarde dat ze even lachen voor een foto. (ANP/Rottend Staal Online, 27-4-2002)

OM MOE VAN TE WOREN (DEEL ZOVEEL)

Rotterdam - Voor de zoveelste maal zuigt Ilja Pfeijffer een 'populair misverstand' uit zijn duim: "Het is een populair misverstand dat een authentiek verslag van echt beleefd leed zich automatisch vertaalt in goede gedichten"- om dit vervolgens te weerleggen, waarbij hij en passant de debuutbundel Soldatenlaarzen van Arnold Jansen op de Haar afkraakt, in het NRC Handelsblad van gisteren.

Met dit stuk wordt het begrijpelijk waarom het NRC een maand geleden Pfeijffers leugens over The Waste Land van T.S. Eliot inzake het ontbreken van bronvermeldingen daarin zo klakkeloos overnam. Men valt een eigen medewerker niet af, natuurlijk. Zeker niet als voor deze nieuwe medewerker Fleur Speet, een van de weinige recensenten die enthousiasmerend over poëzie kan schrijven, het veld heeft moeten ruimen. (Rottend Staal Online, 27-4-2002)

STORTVLOED AAN GOED NIEUWS UIT GRONINGEN

Groningen - Niet alleen publiceerde het Dagblad van het Noorden vandaag het nu al legendarische eerste interview met Jan Klug en werd bekend gemaakt dat onze Groninger medewerkers Ronald Ohlsen, Tsead Bruinja en Sieger M. Geertsma (de laatste twee met de formatie 'Gewassen') op het Lowlands-festival staan (25/26 augustus - in het onderdeel Beeldspraak), ook werd in de aula van het Academiegebouw in Groningen Inge de Wilde benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. Zij kreeg deze Koninklijke Onderscheiding voor haar verdiensten voor de Groningse universiteit, de vrouwengeschiedenis en het culturele leven (in het bijzonder in het kader van de K.L. Poll Stichting voor Onderwijs, Kunst en Wetenschap). Inge de Wilde publiceerde twee boeken bij Uitgeverij Passage.

POËZIEKRANT #2 VERSCHENEN

Gent - Poëziekrant #2/2002 is uit! Met o.a. een zinderend interview met de Zuid-Afrikaanse schrijfster Riana Scheepers, die onlangs debuteerde als dichteres. Haar poëzie is een liefdesverklaring aan de liefde en aan de taal, het Afrikaans en een interview met onze medewerker Mark Boog, over schepping en dood in zijn debuutbundel Alsof er iets gebeurt.
Ook wordt Dirk van Bastelaere geïnterviewd over poëzie, politiek en ethiek, dit naar aanleiding van zijn essay-bundel Wwwhhhoooossshhh. Er zijn beschouwingen over de visuele poëzie van Paul de Vree en over vroege sporen in het werk van dichter-criticus Michel Seuphor, recensies van de nieuwe biografie over Hans Lodeizen door Fleur Speet, en van vertalingen van de Midden-Amerikaanse dichters Jaime Sabines en José Lezama Lima door Katelijne de Vuyst, besprekingen van de nieuwe bundel van Johan de Boose door Jean Pierre Rondas, van Kurt de Boodt over een nieuwe geïllustreerde bloemlezing liefdespoëzie en van Jan van Coillie over een een serie versjes voor beginnende lezertjes.
Natuurlijk ontbreekt ook de verse poëzie niet: gedichten van Frieda Hughes (vertaald door Peter Nijmeijer), Peter Theunynck (bij foto's van Kristof Ghyselinck), Esther Jansma, Kris Pint, Mark Tritsmans en Joris Iven. En natuurlijk meer recensies in de rubriek 'kort', meer poëzie in 'het sienjaal' en 'de Meesters' (Leconte de Lisle), en heel veel informatie in de rubrieken 'agenda', 'dichterdata' en 'wedstrijden'. Jo Lemaire legt uit wat poëzie voor haar betekent, en Remco Ekkers herontdekt Gerrit Achterberg in zijn nieuwe rubriek 'Hervonden'.
Poëziekrant 2 is te koop in verschillende steden in Vlaanderen en Nederland. Abonnementen kosten 30 euro (België) of 36,50 euro (Nederland). Losse nummers en abonnementen kunnen worden aangevraagd via info@poeziecentrum.be of via www.poeziecentrum.be (Rottend Staal Online, 26-4-2002)

ROTTEND STAAL RADIO

Hilversum - Op dinsdag 30 april wordt de radioversie van Rottend Staal opnieuw uitgezonden door de VPRO. En wel van 22.02 tot 23.00 uur, in het programma De Avonden, Radio 747 AM. Met medewerking van Max Niematz, Menno Wigman en De Dichters uit Epibreren. Het is een herhaling van 11 april 2000. (Rottend Staal Online, 26-4-2002)

KRAKATAU #14 VERSCHENEN

Rotterdam - Het 14de nummer van het 'tijdschrift tegen alles omdat niets beter is', Krakatau geheten is uit. Met een interview met en poëzie van J.A. Deelder: ''Ik ga liever met mensen om dan met intellectuelen". Verder heel veel gedichten van allemaal onbekende namen, vermoedelijk allemaal pseudoniemen. Maar van wie? Nadere informatie: voorkrakatau@hotmail.com en www.geocities.com/tegenalles/. (Rottend Staal Online, 26-4-2002)

'CONTACT!'

Groningen - Marike en Eric leerden elkaar kennen via een contactadvertentie in de Volkskrant van 31 januari 2002. Met passie en poëzie stortten zij zich in elkaars armen als de zee en de stad. Zoals zo vaak zijn de mooiste dingen kort en krachtig: het paar is heel recent uit elkaar gegaan. Van passie naar saaiheid, van geluk naar ruzie...wie kent dat niet? De hond Foefuf dreigt het slachtoffer te worden.
Marike en Eric maken het nieuws kenbaar aan de wereld op zondag 28 april. Tussen 14.00 en 15.00 uur verzenden ze afscheidskwatrijnen, is er een live chat sessie en wordt een condoleance register geopend, dat tot 28 mei getekend kan worden. Zie: www.ixmedia.nl/contact/indexvervolg.html
(Rottend Staal Online, 25-4-2002)

WWW.LITERATUURPLEIN.NL

Epibreren - Na www.schrijversnet.nl en www.letteren.net is er nu ook www.literatuurplein.nl met literair nieuws en een literaire agenda. De nieuwe site is een initiatief van het NBLC, de Vereniging van Openbare Bibliotheken. Het nieuwe op deze site is dat er informatie wordt geboden over vrijwel alle Nederlandse auteurs en dat de teksten van de NOS Teletekstrubriek Litterair worden getoond. Het is overigens een zeer trage site.
(Rottend Staal Online, 25-4-2002).

ALTIJD VERFT JE BLOED MIJN WANGEN ROOD

Amsterdam - Onze medewerker Menno Wigman bericht dat zijn langverwachte boek met vertalingen van gedichten van de dode Duitse dichter Else Lasker-Schüler (1869-1945) is verschenen. Het boek heet Altijd verft je bloed mijn wangen rood, is uitgegeven door Bert Bakker en kost slechts 7,50 euro. (Rottend Staal Online, 24-4-2002)

INTERVIEW MET DIRECTEUR POËZIECLUB

Den Haag - De Haagsche Courant bracht gisteren een interview met Hanneke Leliveld, directeur van de Poëzieclub: "Ons doel is de lezer wegwijs maken in het huidige aanbod van de poëzie en daardoor zijn interesse en liefde voor de dichtkunst te vergroten". (Rottend Staal Online, 23-4-2002)

JOKE KAVIAAR OP TOUR IN DE USA

Epibreren - De Amsterdamse dichteres Joke Kaviaar tourt momenteel in een Volkswagen Golf door de Verenigde Staten - van oostkust naar westkust en weer terug - en doet daarover verslag op www.vrijeboeken.nl/JokeUSAtour/. Lees haar prachtige on-the-road ervaringen, met beschrijvingen van de autotochten, de landschappen, de motels, de ontmoetingen, de voordrachten en de podia. (Rottend Staal Online, 22-4-2002)

480 LANDELIJK ACTIEVE DICHTERS

Epibreren - Trouwe lezers van de Rottend Staal Online zal het niet ontgaan zijn dat in de lichtkrant op de openingspagina de laatste weken een steeds stijgend getal van landelijk actieve Nederlandstalige dichters werd gemeld.

Intussen is de lijst redelijk compleet en geeft deze een tamelijk accuraat beeld van wie er momenteel zoal actief zijn. Voor de samenstelling van het overzicht is o.a. gebruik gemaakt van Gerrit Komrij's De Nederlandse poëzie van de negentiende en de twintigste eeuw in 1000 en enige gedichten (editie 1996) en van Bart FM Droogs dichtersencyclopedie in wording.

Alle nog levende dichters uit Komrij's bloemlezing zijn opgenomen, omdat hun werken via dat boek - ook al is het soms maar met één gedicht - het wijdst verspreid zijn. Uit Droogs onderzoek zijn enkel de dichters overgenomen die de laatste twaalf jaar van zich hebben laten horen. Er zijn namelijk vele honderden dichters die bijvoorbeeld enkel in de jaren vijftig of zestig of zeventig actief waren en sedertdien hebben gezwegen. Omdat uit hun werk niet meer in recente bloemlezingen geplukt wordt zijn de namen van deze dichters achterwege gelaten.
Ook zijn uit dit onderzoek de namen onvermeld gebleven van dichters die logischerwijze gestorven zouden moeten zijn (de dichters van 115+), maar nooit hun overlijden gemeld hebben.

Natuurlijk zullen er namen ontbreken. Net zoals tal van de de huidige woonplaatsen en in sommige gevallen de exaxcte geboortejaren bij de samensteller van de lijst onbekend zijn. Commentaar en suggesties zijn derhalve zeer welkom: mail droog@epibreren.com. In het geval van ontbrekende namen, meld s.v.p. ook bundeltitels, met uitgeverij en vestigingsplaats en jaartal van verschijning.

De overleden dichters sedert 1996 zijn nu te vinden op www.epibreren.com/rs/dodedichters.html
(Rottend Staal Online, 22-4-2002)

ALFRED SCHAFFER ONTVANGT JO PETERS POËZIEPRIJS

Landgraaf - De eerste tweejaarlijkse Jo Peters Poëzieprijs is toegekend aan Alfred Schaffer. De prijs is bestemd voor dichters met een jong oeuvre. Hij is vernoemd naar de verleden jaar overleden uitgever van uitgeverij Herik te Landgraaf.
Aan de prijs is een geldbedrag verbonden van 1250 euro. Daarnaast ontvangt Alfred Schaffer van de Stichting Jo Peters Poëzieprijs de opdracht tot het schrijven van 10 tot 12 gedichten die volgend jaar in een exclusieve bundel gepresenteerd worden.
De jury, bestaande uit Frans Budé, Hans Groenewegen en Joke van Leeuwen, prees de 'helder complexe poëzie' van Alfred Schaffer onder meer vanwege de quasi-nonchalante filmische vertelwijze. 'De gedichten in Zijn opkomst in de voorstad (Thomas Rap, 2000) zijn kundig maar ongekunsteld uit de hand gefilmd. De dingen zijn minder bereikbaar geworden, hebben soms een andere kleur gekregen of klinken anders.'
Begin mei tourt de in Kaapstad woonachtige dichter door Nederland ter promotie van zijn tweede bundel Dwaalgasten (Bezige Bij/Thomas Rap).
Jo Peters was naast uitgever ook initiator van de Dag van de Poëzie, het tweejaarlijkse poëziefestival dat afgelopen weekend de vijfde editie beleefde.
(Rottend Staal Online, 22-4-2002)

HET WOORD IN RUIGOORD: DE HAAS EN HET KONIJN

Ruigoord - Langzaam en ontspannen stroomt het publiek zondagmiddag de kerk van Ruigoord binnen, waar Hans Plomp de eerste dichters aankondigt. Terwijl zonlicht door het glas in lood valt, roemt Plomp het werk van Pieter Boskma en dan met name zijn nieuw roman in verzen De aardse komedie. Plomp vergelijkt het werk met dat van Shelly en Byron om daarna het publiek mee te delen dat Boskma helaas verhinderd is.
Tsead Bruinja en Tjitske Mussche, twee dichters die toevallig kwamen luisteren, waren bereid gevonden om in te vallen. Bruinja opende met het gedicht 'Aanslag' dat niet geheel overtuigend was. Zijn tweede Friestalige gedicht over een knielapje, was door het gedreven ritme en het herkenbare beeld, beter te volgen. Tjitske Mussche las vervolgens met een goed gevoel voor toon drie gedichten. Met onderwerpen als Euroshopliefde en huisjeboompjebeestje waren haar gedichten grappig en anti-burgerlijk.
De jonge dichters maakten plaats voor de hoofdgasten C.O.Jellema en Rutger Kopland. Door de goede sfeer in de kerk, het heerlijke weer en de grote ruimte, was het geen enkel bezwaar om 15 a 20 minuten te luisteren naar deze 'grand old men' van de Nederlandse poëzie. C.O. Jellema las net als Kopland rustig en aandachtig voor. Hij las vooral werk uit zijn prachtige laatste bundel Droomtijd. Naast versen over ouders en voorouders, spreek de dichter hierin zijn lichaam en zijn handen aan. Tijdens een van de gedichten leek Jellema in een hogere versnelling te schakelen en even was er weinig verschil tussen het gedreven tempo van de voordracht van Bruinja en Jellema.
Kopland koos in tegenstelling tot Jellema vooral voor vroeger werk. Hij las gedichten die hij in de jaren zestig had geschreven en die nu nog altijd tijdloos klinken. Hij vermeldde ook dat de jaren zestig wat hem betreft wel degelijk iets hadden opgeleverd, in ieder geval in zijn vak. Het werd helaas niet duidelijk of hij de poëzie of de psychiatrie bedoelde.
De haas en het konijn werd ondertussen een verbindende factor tussen een aantal van de optredende dichters. Jellema had geschreven over een haas die hij als jong drijvertje had gespaard voor de kogels van de jagers en Kopland haakte hier op in met een gedicht over een konijn.
Tjitse Hofman sloot samen met Jan Klug de middag af en introduceerde zichzelf met een verslag van de bijna noodlottige autorit richting Ruigoord. Hofman was naast dichter vanmiddag namelijk ook de chauffeur van Jellema en Kopland die op de achterbank van zijn BMW doodsangsten hadden uitgestaan. Tijdens zijn introductie sprak Tjitse Hofman de waardering uit voor het werk van zijn passagiers. Hij realiseerde zich dat ze niet zoveel van elkaar verschilden en associeerde vrolijk verder op het haas/konijn thema gelardeerd met een verhaal over de drie Noordelijke provincies. Plomp had al geuit hoe blij hij was met deze dichters uit het Noorden en Hofman legde uit dat hij met Friese naam, geboren in Drenthe en tegenwoordig woonachtig in Groningen, een echte Noorderling was. Maar genoeg over de vent, de vorm waarin Tjitse Hofman samen met muzikant Jan Klug zijn werk goot, bleek betoverend en hypnotiserend. Loom vloeiende saxofoonklanken en stotende didgeridoo house leiden ons langs parkeerplaatsen vol homo-erotiek en weilanden vol kabels. Hofman gunde ons een blik op de moderne wereld en legde daarbij ook weer een link naar de psychiatrie waarin Kopland werkzaam was. Hofmans ervaringen als hulpverlener hadden hem geïnspireerd tot het schrijven van het gedicht 'Para' met regels als 'er glijden slangen langs mijn benen' en 'er groeien wortels uit mijn rug'.
Hans Plomp las nog een politiek gedicht over de toestand van de wereld. Het gedicht was geënt op de Prometheus-mythe. Plomp zette daarbij het vuur van de liefde tegenover het vuur van de haat.
De jacht op de hazen en konijnen maakte hongerig en terwijl dichters en publiek genoten van een Indonesische maaltijd, werd er Indiase muziek gebracht. Drie muzikanten en een danseres vertelden een traditioneel verhaal over emoties. Het was de afsluiting van een mooie dag, waarop Ruigoord weer haar kracht en belang bewees als 'culturele vrijhaven'.
(Liesbeth van Dalsum, Rottend Staal Online, 22-4-2002)

DICHTERS MET EIGEN SITES

Epibreren - Onze medewerker Victor Schiferli heeft nu een eigen site: http://members.ams.chello.nl/sschifer/, met informatie over hemzelf en de band De Etrusken.

Ook wijlen Ida G.M. Gerhardt (1905-1997) heeft nu een site: www.idagerhardt.nl. En hiermee is iets vreemds aan de hand. Afgelopen zaterdag stond op de voorpagina van het dagblad Trouw een advertentie ervoor. Wat een hele dure grap is.

Middels de site hoopt De Regulierenpers (Hans de Goederen & Ben Hosman) een luxe editie van de briefwisseling (1973-1992) van Ida Gerhard met Celeste Schepers, alsmede een cd waarop Gerhardts levensgezellin Marie van der Zeyde Gerhardts laatste bundel voordraagt, ingeleid door Gerhardt zelve, aan de man te brengen.

Het is jammer dat op www.idagerhardt.nl geen nadere informatie over deze grootse dichteres is aan te treffen. Maar misschien komt dat nog. Tot het zover is biedt www.google.com uitkomst. (Rottend Staal Online, 22-4-2002)

BRIEVEN KLOOS EN EMANTS ONTDEKT

Het NRC berichtte afgelopen vrijdag over de vondst van 119 brieven van 19de eeuwse auteurs in een privé-collectie te Canada. Tussen de brieven een schrijven van Marcellus Emants aan zijn uitgever, die zonder zijn medeweten de bundel Monaca herdrukte. Hij weigert nog langer "door eene geheel belangeloze medewerking de zakken van een uitgever te vullen of wel zijn schuldputten te helpen dempen en zelf niets anders te oogsten dan de hatelijkheden of het vuil van de vitters die zich in Nederland recensenten noemen."
Lees het hele artikel: http://www.nrc.nl/nieuws/kunst/1019193188562.html
(Rottend Staal Online, 22-4-2002)

DAAROM HIELD MUSSOLINI VAN POËZIE

Amsterdam - Ruim honderd mensen hadden het stijlvolle Maison Descartes gevonden om onder het genot van wijn te luisteren naar Nederlandse en Franse poëzie. De dichter Erik Lindner werd vol overgave aangekondigd door presentator Xavier Serge Martin. Door zijn verfrissende enthousiasme leek het alsof hij een bokser aankondigde in plaats van een dichter. Erik Lindner bracht met zijn gedegen rustige voordracht de zaak weer tot bedaren. Zijn gedichten deden door het Haagse accent Frans aan, waardoor zijn werk meer dan bij de andere Nederlandstalige dichters ging zingen. Het clichématige 'geef hem een rekening die hij wel kan betalen' ontkrachtte zijn voordracht helaas enigszins.

Astrid Lampe volgde Lindner op met gedichten die de doorsnee luisteraar waarschijnlijk maar voor de helft kon volgen. Niet dat dit een probleem vormde: er zaten geweldig grappige zinnen van een verraderlijke terloopsheid in als 'het is goed kusjes plaatsen' , regels die genoeg houvast bieden om een beeld te krijgen van de inhoud van het gedicht. Lampe ging helaas iets te lang door. Haar opkijken van het blad naar de organisatie en haar horloge haalde een beetje de vaart uit haar optreden. Dichters lijken vaker een gebrek aan bescheidenheid te hebben qua keuze uit het werk dat ze voorlezen. Weinig is wat mij betreft beter, hoewel dat ook van het publiek kan afhangen.

De eerste Franse dichter was Éric Suchère. Hij droeg zijn 'reading' in het Engels op aan Erik Lindner. De prozaische gedichten van Suchère waren moeilijk te volgen, door de onrustig geprojecteerde vertalingen. Anders dan bij Poetry International, was hier gekozen voor een grote letter op een gekleurde achtergrond. Het probleem was dat er steeds zinnen oplichtten in het tempo van de dichter. Door deze ' karaoke' oplossing werd het ritme van het lezen verstoord. Een combinatie van het sluiten van de ogen en spieken van de vertaling bleek de oplossing, maar toen was F. Starik al aan de beurt. Starik trad op met twee muzikanten, waaronder Cor Vos, journalist en schrijver van de roman Lydia (Bezige Bij, 2000). De literaire appels vallen niet ver van de boom. Starik oogde arrogant en hooghartig, maar de bluesy halfgezongen licht absurde gedichten oogsten een verdiend enthousiast applaus. Tonnus Oosterhoff las onder andere twee gedichten die door muziek waren geinspireerd. Het publiek luisterde Psalm 138 en een inventio van Bach indachtig naar de prachtige gedichten, die zo nu en dan wrang en zo nu en dan grappig waren. Van de Bijbel en Bach legde Oosterhoff een smakelijke, en soms schrijnende, link naar een programma van Bart de Graaff van BNN over transseksuelen.
Martin Reints leek op een nog groter doek te projecteren dan de tv-beelden van Oosterhoff. Een van zijn gedichten toverde een film noir in mijn gedachten. Een nietbestaande film die je dacht gezien te hebben. Reints zette beelden naast elkaar die niks met elkaar te maken leken te hebben. Er gebeurde iets in een huis, terwijl buiten een dier werd neergeschoten. Droogkomisch concludeerde hij het gedicht met ' Iedere schietpartij heeft zijn aanleiding' waardoor het onzichtbare causale verband tussen binnen en buiten of eventueel samenhang van uiteenlopende onderwerpen in een gedicht op de hak werd genomen. Reints sloot af met een gedicht voor zijn goeie vriend Rudi die was gestopt met roken. Waarschijnlijk doelde hij op Rutger Kopland, die onlangs over dit onderwerp nog schreef in zijn laatste bundel Over het verlangen naar een sigaret.

Nathalie Quintane volgde met wat wel het hoogtepunt van de avond genoemd mag worden. Terwijl Franse dichters over het algemeen vrij zwaar op de hand zijn, was Quintane luchtig en vrolijk. Met haar ironische Frans- en Engelstalige inleiding kreeg ze het publiek op haar hand. De vertalingen van haar werk knipperden niet en gaven de toehoorders de kans om een soort refrein mee te roepen bij het gedicht 'daarom hield Mussolini van poëzie'. Quintane zei dan bijvoorbeeld ' hij hield van het leger' en het publiek antwoordde dan met het refrein 'daarom hield Mussolini van poëzie'. Ook in het gedicht 'de schoen heet schoen' maakte Quintane gebruik van deze vorm. Met haar voordracht werd het poëziegedeelte van de avond afgesloten, waarna het publiek kon genieten van meer wijn en muziek van F. Starik.
(Liesbeth van Dalsum, Rottend Staal Online, 21-4-2002)

HET IS MOEILIJK OM ORIGINEEL TE ZIJN

Gearslach - Bij de voorbereidingen voor het poëziefestival Dichter Bij 2002 werd de organisatie gewaar dat er al sedert 1992 te Geldermalsen een dichtersgroep bestaat die Dichterbij heet. Hoewel beide namen een spatie verschillen, heeft men om verdere naamsverwarring te voorkomen nu besloten het festival om te dopen in Poetry Universal.

Met deze naam hoopt de organisatie duidelijk te maken dat Poetry Universal het eerste poëziefestival in de door de mensen bezochte ruimte is waar ook buitenaardse dichters welkom zijn. Een festivaldelegatie is inmiddels afgereisd naar het Braziliaanse Bocaiuva do Sul, waar zich buitenaardsen schijnen op te houden en waar momenteel gewerkt wordt aan een landingsplaats voor UFO's (zie Rottend Staal Online van 14-4-2002).

Poetry Universal zal uit diverse onderdelen bestaan: er zijn een International Poetry-ochtend en een National Poetry-matinee, een 72 uur durende Poëziemarathon en een bijeenkomst in de Wintertuin van Abe Bijsma. Het driedaagse festival kent ook een aantal avond- en nachtprogramma's, die gebundeld 'De Nachten van de Poëzie' heten. Het ludiekste programma zal waarschijnlijk 'Dichter op huis' zijn, waarbij dichters vanaf de Gearslachter daken voordragen. Voor de vrijgezellen is er de Single Single Schrijfmasjien-party en voor de jeugd is er op de zondagmiddag een Gedichtendisco.
Poetry Universal vindt medio juni plaats. (Rottend Staal Online, 21-4-2002)

ERIK JAN HARMENS WINT NIJMEEGSE POETRY SLAMFINALE

Nijmegen - Met tweehonderdendrie bezoekers was de finale van de Nijmeegse Poetry Slam in Doornroosje afgelopen donderdagavond volledig uitverkocht. Ruim twintig mensen moest de toegang worden geweigerd omdat er werkelijk niemand meer bij kon: een typische poëzieavond in de provincie. Tien dichters hadden de voorrondes, die begonnen in oktober vorig jaar, overleefd: Frank Antonie, Roos Clappers, Guido Hogenbirk, Nataça, Bernhard Christiansen, Wicher Ponne, Pom Wolff, Guus Witjes, Andy Fierens en Erik Jan Harmens. Zij streden in de broeierige zaal, waar het publiek vanwege de drukte ook bezit had genomen van het podium, in drie spannende rondes om het meeste lawaai en het langste applaus. De vaste Wintertuinanimatie, met deejay Josito, veejay Grootendorst en gastvrouw Annika S. voerden de spanning langzaam naar het kookpunt: om kwart voor twaalf moest de zaal uitmaken wie de winnaar zou zijn. De geluidsmeter sloeg het hoogst uit voor Andy Fierens en Erik Jan Harmens waarna een nieuwe applausronde ontaarde in een geluidsorkaan waarin Erik Jan Harmens de maximale uitslag haalde.
Hierna werd bepaald uit welke vier dichters het Wintertuinteam zou bestaan dat op 16 mei meedoet aan de Grand City Slam.
Aangezien Erik Jan Harmens dan voor Amsterdam uitkomt, en Andy Fierens voor Antwerpen ging het tussen de overige deelnemers. Met duidelijk hoorbaar verschil werden Frank Antonie, Roos Clappers, Guido Hogenbirk en Bernhard Christiansen door het enthousiaste publiek in het Nijmeegse team gejoeld.

De Grand City Slam wordt eveneens door de Wintertuin georganiseerd. Slammers uit Antwerpen, Amsterdam, Groningen, Eindhoven, Heerlen, Weert, Arnhem en Nijmegen strijden tijdens deze landelijke finale van de Poetry Slam om de Gouden Albatros.
Kijk voor meer informatie op www.wintertuin.nl (Chantalle Rozenvoet, Rottend Staal Online, 20-4-2002)

FRIESE SCHRIJVERSACTIE VOOR KISTWURK

Friesland - In het Friese literaire leven is het nieuws dat de redactie van het literaire periodiek Kistwurk heeft besloten het bijltje erbij neer te gooien - vanwege structurele tegenwerking vanuit de Provincie Friesland en het Fries Letterkundig Museum en Documentatiecentrum - ingeslagen als een bom.
Friese schrijvers, dichters, uitgevers en vertegenwoordigers van literaire en culturele organisaties hebben derhalve onderstaande open brief aan de Provincie Friesland gestuurd:

Het nieuws, gisteren bekend gemaakt (donderdag 18 april) van het aanstaande verdwijnen van het literaire tijdschrift Kistwurk is bij ons ingeslagen als een bom. Een van de drie literaire tijdschriften die Friesland 'rijk' is, houdt, na twee jaar, op te bestaan. Wij willen dat de Provincie ingrijpt.
Het einde van Kistwurk zou een blamage zijn. De verliezers zijn de schrijvers en dichters, die niet alleen een belangrijk podium kwijtraken maar ook een literaire hogeschool, met veel inspirerende en enthousiasmerende aandacht voor jong talent. De verliezers zijn ook de lezers, die armer worden aan variatie, kritiek en interessante
internet-experimenten.
Maar de grootste verliezer is een pretentie. Wie zal nu nog volhouden dat Friesland een gezond literair klimaat heeft, of een volwassen cultuurbeleid? Die pretentie is blijkbaar een misvatting en mag tegelijk met Kistwurk naar het kerkhof worden gebracht. Meer dan prima: deze provincie, met haar eigen identiteit, taal en cultuur, heeft tonnen op de begroting staan voor 'toegankelijke' krantenpagina's in het Fries en voor de ontwikkeling van een 'breed' maatschappelijk-cultureel tijdschrift (het nieuwe Trotwaer). Maar het is onbegrijpelijk dat er voor de andere twee tijdschriften, Hjir en Kistwurk, die zich in de eerste plaats richten op literaire kwaliteit en op in kleiner publiek, in totaal niet meer dan twaalfduizend euro kan worden gevonden.
Een volwassen cultuurbeleid werkt in de breedte, maar zoekt ook de diepte op. Kistwurk en Hjir kunnen, afgemeten aan zowel het aantal abonnementen als de kwaliteit van teksten, met gemak mee in de voorste rij van literaire tijdschriften in Nederland. Bovendien is Kistwurk het eerste en enige literaire tijdschrift in Nederland dat niet alleen in gedrukte vorm uitkomt maar ook serieuze aandacht besteedt aan internet als publicatiemogelijkheid.
Wij, Friese schrijvers, dichters, uitgevers en vertegenwoordigers van literaire en culturele organisaties, doen met klem een beroep op Gedeputeerde en Provinciale Staten van Friesland om Kistwurk te behouden door op korte termijn met aanvullende fondsen te komen, vooruitlopend op nieuwe subsidie-afwegingen voor alle drie literaire bladen in Friesland aan het eind van dit jaar.

w.g.,

Sjoerd van Aalsum Philippus Breuker Pieter Breuker Ernst Bruinsma (L.P. Booncentrum, Antwerpen) Tsead Bruinja Ulke Brolsma Eppie Dam Alie Dijk (De Tille, Ljouwert) Louw Dijkstra (útjouwerij Bornmeer, Ljouwert) Babs Gezelle Meerburg Josse de Haan

Marijke de Haan Wieke de Haan Eric Hoekstra Imke Hooijenga Arjan Hut Sytse Jansma Goffe Jensma Barbara Jonkers Elmar Kuiper Aggie van der Meer Andrea Moller Willem Mook Hedzer Oostra Elske Schotanus

Robert Seton (útjouwerij Bornmeer, Ljouwert) Albertina Soepboer Gert Jan Slagter Steven Sterk (útjouwerij Steven Sterk, Utert Tsjerk Veenstra Akky van der Veer Goaitsen van der Vliet (De oare útjouwerij, Enschede) Abe de Vries Cornelis van der Wal Willem Winters Sito Wyngaarden

(Rottend Staal Online, 20-4-2002).

EPIGONISME

Duiven - De auteur Arjan Witte, tevens medewerker aan Rottend Staal, draagt zijn steentje bij aan de lopende discussie over plagiaat of spel:

BRENG EENS EEN ZONNETJE

... luidde de titel van een televisieprogramma uit de periode van ongeveer 1968 tot 1975, als ik het me goed herinner. Een zaal vol mensen van boven de veertig, kalend of grijs, mocht naar believen meezingen met 'die hits van toen'. Jongeren vluchtten dan de kamer uit. Tot aan de discussie over mogelijk 'plagiaat in de literatuur' tussen de te onderscheiden polen Bart FM Droog en Ilija Pfeiffer heb ik niet meer aan dit programma en aan grijsheid gedacht.

Literatuur is voor sommigen het feest der herkenning.
Wat mij vooral verbaasde toen ik in 1995 mocht toetreden toe het literaire wereldje van Amsterdam, was een dringende behoefte aan 'aha-erlebnisse'. Bij mijn kennismaking met de redactie van de uitgever De Bezige Bij, luidde mijn standaardvraag wat voor verhaal men gelezen had bij het doornemen van mijn typoscript. De één zag er 'toch een stukje Jan Cremer' in, de ander had 'de geest van Cèline' er in ontdekt en de inmiddels tot coryfee geworden uitzendkracht destijds had het over 'echo's van Vaandrager.' Niet veel later kom je dan op de literaire avondjes terecht. Een opvallend duo in menige programmering waren twee jongens, ik herinner me de naam Bindervoet, - die de zaal aan het lachen brachten met een vlechtwerk aan verdraaide citaten uit de literaire geschiedenis.

Vanaf het verschijnen van het eerste nummer van het tijdschrift Zoetermeer en het opgroeien van Rottend Staal te Groningen vonden commentatoren middelen van bestaan in het bekritiseren van schrijfwerk dat niet direct teruggreep op wat men kende. Deze insteek bleef gedurende de jaren dezelfde, ondanks het somtijds wisselen van de etiketten. Zo werd er een aardige vondst gedaan in het onderscheiden van podiumpoëzie en werk dat bij het nalezen de moeite waard is. Waarbij men met graagte voorbij ging aan het feit dat Pfeiffer op het podium kleinkunst bedrijft met zijn gearticuleerde aanzet en Droog met zijn bundel Benzine toch een paar lezenswaardige gedichten heeft weten te maken.
In een literaire bespreking van De Volkskrant van 12 april jl. wordt de schrijver Bernardo Atxaga aangehaald als adviseur bij het plegen van plagiaat. En inderdaad, bezit is diefstal. Wanneer echter literatuur, zoals Pfeiffer dit omschrijft een spel is, en dit in overwegende mate, dan zakt de literatuur door de bodem van het bestaan. Want wie wil er epigoon zijn van een origineel schrijver wiens werk op zich kenmerken van plagiaat vertoont?
Trouwens, wie wil er in dit opzicht het plagiaatmonument Het uur van lood van een eerdere Bart FM Droog- tegenhanger Rob van Erkelens overtreffen? Inteelt tot in de tweede graad, zou ik zeggen.

Echoklank lijkt sommigen belangrijker of even belangrijk voor de literatuur dan oorspronkelijkheid of het weergeven van ervaringen en de verwerking daarvan. Als egodocument heeft de literatuur dan afgedaan. Dit zou noodlottig zijn vanwege het gebrek aan criteria om kwaliteit te meten. Nieuwe verhalen en oude Perzische wijsheden behoeden ons gelukkig voor intellectuele vergrijzing.

Arjan Witte, schrijver

(Rottend Staal Online, 20-4-2002).

TWEE DICHTER BIJ DE DIJK-FESTIVALS

Groningen - Net als in Delfzijl heeft men ook te Den Helder een poëziefestival dat 'Dichter bij de Dijk' heet. Vanavond kunnen poëzieliefhebbers vanaf 20.00 uur in De Keizerskroon te Den Helder het festival bijwonen, waar ondermeer Serge van Duijnhoven, Judith Herzberg, Gerrit Kouwenaar, K. Michel, Hagar Peeters en Ilja Leonard Pfeijffer voordragen uit eigen werk.
Een suggestie voor een derde variant: waarom geen 'Dichter bij De Dijk' georganiseerd, waarbij dichters zich laten inspireren op de popgroep De Dijk? (Chantalle Rozenvoet en Ruben van Gogh, Rottend Staal Online, 20-4-2002)

PROTEST UIT UTRECHT

Epibreren - Gisteren berichtten we over de komende uitreiking van de Gouden Schrijfmasjien (tot onze spijt foutief aangeduid als 'Gouden Typemachine') aan de winnaar van de komende Grand City Slam te Nijmegen. Het Groninger team dat drie jaar geleden die trofee in de wacht sleepte, had na onderling overleg besloten deze over te dragen aan de komende winnaar, omdat de Grand City Slam min of meer in het verlengde ligt van de literaire freefight tussen steden, zoals drie jaar geleden te Utrecht gehouden. Dit tot grote woede van de toenmalige organisatie:

Allereerst mogen de winnaars van de Gouden Schrijfmasjien uiteraard doen wat ze willen met die prijs. Je mag hem aan je moeder geven, onder een stadsbus gooien of ritueel opstoken, dat maakt ons niet uit. Wat nu echter is gebeurd, is dat de trofee (die, laten we reëel zijn, louter een symbolische waarde heeft) onder een verkeerde naam wordt ingezet in een totaal andere competitie. Daarmee verandert ook de inhoud van de prijs. Daar hebben wij moeite mee, aangezien wij nog nooit kenbaar hebben gemaakt (en dat ook niet van zins zijn) dat Singel Singel Schrijfmasjien niet meer bestaat, en dat er nooit meer een volgende editie komt waar een nieuwe Gouden Schrijfmasjien wordt uitgereikt.
Tenslotte vinden we dat de Poetry Slam inmiddels instituut genoeg is om een geheel EIGEN prijs te verdienen. Naar ons idee zou het trouwens gepaster zijn als die prijs, wat symboliek betreft, verwijst naar de podiumpresentatie van de artiesten. Een typmachine past toch meer in het dichter-op-donkere-zolderkamer-idee.

Namens Singel Singel Schrijfmasjien,

Ingmar Heytze, Jack Nouws, Lieke Timmermans en Vrouwkje Tuinman

Te Epibreren vindt men bovenstaande grote kul. Van Singel Singel Schrijfmasjien is sedert 1999 niets meer vernomen (check de links!). De suggestie dat qua symboliek als trofee een schrijfmachine ongepast zou zijn, omdat Poetry Slam enkel podiumpresentatie zou zijn, is opmerkelijk om te vernemen uit de mond van de Utrechters. Alsof deelnemers aan een Slam ter plekke hun gedichten verzinnen. (Rottend Staal Online, 18-4-2002)

KOOP WEDEROM HP/DE TIJD!

Epibreren - Hp/De Tijd brengt deze week een enthousiast artikel over de Maatregelnacht (Nijmegen, 23 maart 2002), waar dichters en DJ's samen het programma vulden: "Steeds sneller gaat het. Repeterend. Razend. Het is opzwepend, opwindend en overtreft alle grenzen die er bestaan tussen poëzie, pop en theater." Naast recensies van de optredens van Simon Vinkenoog, Tjitse Hofman, Jan Klug en DJ Nikolai, Olaf Zwetsloot, Erik Jan Harmens, Tjitske Jansen, Sieger M. Geertsma en Wilfried de Jong, staan in het stuk interviews met De Dichters uit Epibreren, Geertsma, Vinkenoog en Frank Tazelaar. En dat alles rijkelijk geïllustreerd. (Rottend Staal Online, 17-4-2002)

C. BUDDINGH'-PRIJS GENOMINEERDEN BEKEND GEMAAKT

Rotterdam - De genomineerden voor de C. Buddingh'-prijs voor Nederlandstalige poëzie 2002, de prijs voor poëziedebuten uit het jaar 2001, zijn de Vlamingen Geert Buelens (Het is), Erwin Mortier (Vergeten licht) en Dimitri Verhulst (Liefde tenzij anders vermeld) en de Nederlanders Marijke Hanegraaf (Veerstraat) uit Nijmegen en Fouad Laroui (Verbannen woorden) uit Amsterdam.
Laroui en Mortier debuteerden eerder als romanciers. De prijs, bestaande uit een bedrag van 1150 euro en een heuse pen, wordt tijdens Poetry International op 19 juni in de Rotterdamse Schouwburg uitgereikt. De jury wordt dit jaar gevormd door Elly de Waard, Marije Groos en Thomas Vaessens. (Rottend Staal Online, 17-4-2002).

GRAND CITY SLAM

Op donderdag 16 mei organiseert de Wintertuin de eerste landelijke Poetry Slam-finale in Doornroosje te Nijmegen. Vierentwintig finalisten uit acht steden (Amsterdam, Antwerpen, Arnhem, Eindhoven, Groningen, Heerlen, Weert en Nijmegen) strijden om de titel van 's lands beste Poetry Slam-dichter.

Poetry Slam is een combinatie van goede poëzie en spetterende performance. Tijdens de City Slam krijgen de dichters in twee rondes om de beurt de kans om dit te laten zien en horen. De derde ronde is de finaleronde: het publiek bepaalt met applaus, lawaai (of het uitblijven daarvan) wie de Poetry Slam wint. De dichters zijn slechts aan één regel gebonden: tijd. In elke ronde krijgt elke dichter drie minuten voor zijn performance. Woord, beeld en geluid zijn vrij te gebruiken.

Op 16 mei sturen maar liefst acht steden hun vier beste slammers naar Nijmegen om deel te nemen aan deze eerste Grand City Slam. De 24 deelnemers strijden allereerst voor een persoonlijke overwinning: de titel van Beste Slammer van Nederland.
Daarnaast wordt de Gouden Schrijfmasjien uitgereikt als wisseltrofee voor de beste slam-stad. De Gouden Schrijfmasjien werd voor de eerste keer uitgereikt tijdens de Literaire Freefight in 1999 aan de stad Groningen, toentertijd uitgeroepen tot de '‘beste schrijverstad van Nederland', na een zware strijd tussen teams uit Den Haag, Utrecht en Groningen in het Utrechtse Tivoli.

Poetry Slam heeft een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt. Dit oorspronkelijk Amerikaanse fenomeen is ontstaan als coole variant op ouderwetse poëzieavonden, en waaide in de jaren '90 vanuit New York over naar Europa. Na Engeland en Duitsland is het fenomeen nu ook in Nederland populair geworden, hetgeen blijkt uit het groeiend aantal steden dat een eigen Slam-competitie opgezet heeft, maar bovenal uit het hoge aantal deelnemers en het enthousiaste publiek.

De Wintertuin heeft de eer deze eerste landelijke finale van de Poetry Slam te mogen presenteren. Kijk voor meer informatie op www.wintertuin.nl. Meer informatie over Poetry Slam op www.epibreren.com/slam/slamnl.html (Rottend Staal Online, 16-4-2002)

WOUTER GODIJNS LANGZAME NEDERLAAG UITVERKOREN

Groningen - Vandaag is bekend gemaakt dat de bundel Langzame nederlaag (Uitgeverij Contact, 2002) van onze medewerker Wouter Godijn is uitverkoren als clubkeuzeboek dat de 500 abonnees van Gerrit Komrij's Poëzieclub en het blad 'Awater' toegestuurd krijgen.
De keuzecommissie bestond uit Neeltje Maria Min en de Dichter des Vaderlands. Volgens Min en Komrij laat de bundel van Godijn "een onverwacht geluid horen binnen de Nederlandstalige poëzie."
Godijn is zeer verguld met de keuze: "Het boek moet nu ogenblikkelijk herdrukt worden", verklaart hij trots. Het boek werd een maand geleden gepresenteerd in het Groningse Literair Lokaal van de Schrijversschool. (Rottend Staal Online, 16-4-2002)

TOEKOMSTVOORSPELLERIJ OP DE VELUWE

Elspeet - In het hart van de Nederlandse Bible belt kwamen afgelopen weekend mensen uit de boekenbranche bijeen om middels paranormale rituelen de toekomst te ontsluiten. Het Boekblad was erbij en noteerde hoe binnen drie jaar alle boeken van een chip voorzien zullen zijn. (Rottend Staal Online, 16-4-2002)

2000 EURO VOOR DOMEINNAAM WWW.DICHTERS.NL

Epibreren - Voor minimaal 2000 euro kan de domeinnaam www.dichters.nl worden overgenomen, zo meldt de internetfirma amie. Dat is leuk en aardig voor deze firma, maar waarom zou iemand in godsnaam 2000 euro neerleggen voor die domeinnaam? Alsof een domeinnaam van belang zou zijn in de poëziewereld - wat niet het geval is. Dichters, uitgevers en organisatoren met eigen sites hoeven alleen maar te zorgen dat hun sites ruim gelinkt worden om bezoekersstromen op gang te krijgen, ongeacht hun domeinnaam. We wensen amie dan ook veel succes met deze bizarre verkooppoging, die vermoedelijk tot het einde der tijden gaande zal blijven. (Rottend Staal Online, 15-4-2002)

OSAMA BIN LADEN DICHTER?

Epibreren - Vannacht bereikten ons nieuwe geruchten omtrent het eventuele dichterschap van de heer Osama bin Laden, dit aangezwengeld door een bericht in het dagblad Trouw van 9 april j.l.: "David Rohde (34) is voor zijn krant, de New York Times, net terug van een reis door Afghanistan. Hij wist daar de hand te leggen op een persoonlijke gedicht van Osama bin Laden." In het artikel wordt over deze vondst verder niets gemeld.
Liesbeth van Dalsum, die in december te Afghanistan de heer Bin Laden interviewde voor deze krant, twijfelt zeer aan de authenticiteit van deze vondst. "Ik begin me serieus af te vragen of de zogenaamde Bin Laden-gedichten niet passen binnen een of ander spel van de C.I.A. of van Bin Laden zelf", verklaart ze, "maar met welk doel? Is het om Bin Laden verdacht te maken bij fanatieke Islamfanaten of juist om hem bij cultuurminnenden geliefd te maken? Wie het weet mag het zeggen."
(Rottend Staal Online, 15-4-2002)

HIER LONKT EEN SPIEGEL

Epibreren - In december 2001 presenteerde het Haagse interim-managementsbedrijf 'BUREAU Interim!' de bloemlezing Hier lonkt een spiegel. In eerste instantie was dit door Ruben van Gogh en Suzanne Meeuwissen samengestelde en fraai vormgegeven boek met dertig verse gedichten van dertig dichters bedoeld als relatiegeschenk, maar gezien het grote aantal nergens anders gepubliceerde gedichten van o.a. Piet Gerbrandy, C.O. Jellema, Rutger Kopland, Simon Vinkenoog en Leo Vroman is onlangs besloten het boek toch in de handel te brengen.
Lezers van Rottend Staal Online treffen in Hier lonkt een spiegel naast gedichten van bovengenoemde dichters ook poëzie aan van onze medewerkers Menno van der Beek, Bart FM Droog, Sieger M. Geertsma, Ruben van Gogh, Ingmar Heytze, Paul Janssen, Ronald Ohlsen, Hannie Rouweler, Dilaram Türköz en Menno Wigman.
Ruben van Gogh en Suzanne Meeuwissen (red.) - Hier lonkt een spiegel. ISBN 90-9015-3381. 104 blz., 12,50 euro (incl. verzendkosten). Bestellingen: info@bureauinterim.nl
(Rottend Staal Online, 14-4-2002)

OPMERKELIJK NIEUWS UIT BRAZILIË

Epibreren - Het ANP bezorgde ons opmerkelijk nieuws uit de Epibreerder Braziliaanse zustergemeente Bocaiuva do Sul:

UFO-landingsbaan na overleg met buitenaardse wezens

RIO DE JANEIRO (ANP) - In het Brazilaanse stadje Bocaiuva do Sul wordt een landingsplaats voor UFO's gebouwd. De plannen zijn in overleg met buitenaardse wezens tot stand gekomen. Dit heeft burgemeester Elcio Berti vrijdag gezegd in een vraaggesprek met het Franse persbureau AFP.
Volgens Berti is er vier jaar onderhandeld over het project. De buitenaardse wezens hebben hem toestemming gegeven het project vrijdag bekend te maken, op de 131e verjaardag van de stichting van Bocaiuva do Sul.
Volgens de burgemeester is het de eerste keer dat buitenaardse wezens meebetalen aan de aanleg op aarde van een landingsplaats voor UFO's. De totale kosten zijn nog niet bekend. Het project heeft de naam MXT1L2W, is rond en beslaat een oppervlakte van 30.000 vierkante meter.
Berti heeft zich in zijn contacten met de buitenaardse wezens "gehypnotiseerd'' gevoeld. "Zij praten weinig'', zegt Berti over de ET's.
In november moet de 'ufopoort' klaar zijn om de eerste buitenaardse wezens te laten landen. Bocaiuva do Sul, met zijn 12.000 inwoners, is een van de armste gemeentes in de Braziliaanse deelstaat Paraná. (Rottend Staal Online, 13-4-2002)

HERMAN FRANKE OVER RUPERT

Amsterdam - In de Volkskrant van vandaag spreekt Herman Franke zich uit over de kwestie Rupert: "Pfeijffer heeft de gejatte passages niet naadloos tot herkenbaar eigen proza omgevormd. Het zijn vreemde eenden in de bijt, die van Rupert een literaire lappendeken maken. De roman wordt er niet mooier van. Om deze redenen vind ik dat het plagiaat van Pfeijffer toch niet mag."
Lees hier het volledige artikel. (Rottend Staal Online, 12-4-2002)

POËZIE VOOR HET VOLK

India - Toen Robert Burton in zijn Anatomy of Melancholy schreef dat alle dichters gek zijn, had hij waarschijnlijk niet kunnen bevroeden dat David Harris Ebenbach, professor in de psychologie aan de Universiteit van Philadelphia, papieren met gedichten in boeken, boekwinkels en brievenbussen zou verspreiden om zijn medeburgers de smaak van poëzie te geven.

Persbureaus schatten dat Ebenbach tot dusverre 400 eigen gedichten en een gelijk aantal gedichten van zijn favoriete dichters als Walt Whitman en Emily Dickinson heeft verspreid. "I thought it would be a nice surprise for somebody", zei Ebenbach, "I felt like Philadelphia, my hometown, didn't have a lot of poetry going on".
Lees het hele artikel in The Times of India. (Rottend Staal Online, 12-4-2002)

KNETTERENDE LETTEREN

Amsterdam//De Journalist/www.schrijversnet.nl - Joost Zwagerman en Willem Kuipers, beiden lange tijd verbonden aan De Volkskrant, betichten Michaël Zeeman van schending van het briefgeheim. Volgens Kuipers heeft Zeeman beslag weten te leggen op een privébriefwisseling van Zwagerman en Kuipers en gebruikt hij die nu tegen hen. De slachtoffers van de vermeende schending overwegen nu aangifte te doen van het geval. Lees op Theo van Goghs website over de achtergronden: www.theovangogh.nl/morgengij.html en les de brief die Michaël Zeeman onder Volkskrantmedewerkers heeft verspreid: www.theovangogh.nl/zeeman_volkskrant_2.html

Zeemans bijzonder positie binnen het katern waar Kuipers redacteur van is, was in januari inzet van een hoopgoplopend meningsverschil binnen de redactie. Kuipers en later ook Aleid Truijens zetten hun werk voor de krant tot voor kort thuis voort. Zwagerman en Kuipers verdenken Zeeman er nu van dat hij hen n.a.v. deze kwestie zwart probeert te maken door uit de school te klappen. Zeeman ontkent de inhoud van de brieven te kennen. Wel zegt hij zich op de aanklacht te verheugen.

Joost Zwagerman is inmiddels - niet in verband met deze kwestie - vertrokken bij de krant. Willem Kuipers zal deze zomer (met pensioen) de redactie van Cicero, de boekenbijlage van de Volkskrant, verlaten. Er is nog geen opvolger voor hem gevonden.

In september brengt de VPRO een nieuw cultuurprogramma dat ten dele ook over boeken zal gaan. Het is nog onduidelijk welke rol Zeeman daarin zal spelen. (Rottend Staal Online, 12-4-2002)

KOOP DE GROENE AMSTERDAMMER!

Epibreren - In de Groene Amsterdammer van deze week neemt onze medewerker René Puthaar de dichtbundel Dolores van Ilja Pfeijffer onder de loep en ontdekt - net als in Rupert - ook hierin weer een uitbundig leentjebuur-gespeel. Puthaar: "Voor je het weet, vergeet je dat Pfeijffer jongleert met citaten uit het werk van goddelijke schrijvers, maar zelf een charlataneske woordkramer met valse papieren is."
Zijn artikel wordt ingeleid met een overzichtelijke samenvatting van het verschijnsel Pfeijffer.
Ook in deze Groene Amsterdammer een interview met het literaire duo Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes, die onlangs hun vertaling van Finnegans Wake van James Joyce voltooiden. Een project dat ze zeven jaar gekost heeft. De tweetalige editie verschijnt vrijdag in een oplage van 5000 exemplaren en kost 75 euro. Het boek is zo duur omdat ook de erven Joyce betaald moeten worden. (Rottend Staal Online, 11-4-2002)

POËZIEHAUSSE WEGENS STERFTE

Londen - Volkskrantcorrespondent Peter de Waard bericht vandaag dat sinds de begrafenis van de Britse koningin-moeder meer dan de helft van de Britten de beginregels van een anoniem gedicht weet te citeren: "Je kan tranen vergieten omdat ze er niet meer is, maar je kan ook glimlachen omdat ze heeft geleefd."
Volgens De Waard zijn de Britten na haar dood massaal aan het dichten geslagen, nadat ze tijdens de rouwplechtigheden dichtfragmenten hebben gehoord, waardoor ze herontdekten dat het schrijven van een gedicht een mogelijkheid is om hun gevoelens te uiten.
De Engelse krant 'The Times' noemt dichten al een nieuw soort therapie. Volgens 'The Times' hebben de aanslagen van 11 september in de Verenigde Staten tot een ware dichthausse geleid. (Rottend Staal Online, 11-4-2002)

MEDIAMANIPULATIE MET VASALISBUNDEL?

Epibreren - Op 28 maart nam deze krant van het ANP het bericht over dat van de nieuwe bundel van M. Vasalis - De oude kustlijn - meer dan 60.000 exemplaren verkocht waren. In het NRC van gisteren stond echter een kort interview met uitgever Van Oorschot, die verklaarde dat er in vijf weken 35.000 exemplaren verkocht zijn.
De eerder gemelde 60.000 exemplaren zijn via het ANP tot ons gekomen uit de mond van het CPNB, na afloop van de Boekenweek. Het CPNB zei toen ook dat op een speciale boekenweeksite meer dan 80.000 hits geregistreerd waren - een cijfer waaraan nu te Epibreren ernstig getwijfeld wordt. (Rottend Staal Online, 11-4-2002)

POËZIE OP SCHOKLAND

Emmen - Schokland was ooit een eiland, nu is het een plek in de Noordoostpolder. Maar de havenkom ligt er nog, als herinnering aan vroeger. Tot en met 5 mei 2002 is er een expositie van twaalf kunstenaars die reageren op deze merkwaardige omgeving.
Saskia Boelsums en Peter Veen hebben op de dijk rond de haven de installatie 'Boeket' opgezet. 'Boeket' doet denken aan zee, aan vissers, meeuwen, golven, het blauw en grijs van water, aan eiland.
Een voorproefje is te vinden op www.isadora.nl.
Zoals altijd in hun werk wordt het beeld ondersteund met poëzie. Ook kan de toeschouwer zijn of haar beleving van 'zee' laten ondersteunen door ter plekke een speciaal telefoonummer te bellen.

De expositie is vrij toegankelijk. In het weekend zijn er rondleidingen en performances. Bel voor meer informatie over de expositie met RUIM: 020-6715924. (Rottend Staal Online, 11-4-2002)

DE KLOS

België - Eergisteren verscheen de zevende editie van 'De Klos' , het onregelmatig verschijnende online literaire tijdschrift. In dit nummer onder andere gedichten van onze medewerkers Philip Hoorne en Richard Steegmans. (Rottend Staal Online, 10-4-2002)

DRS. P SCHENKT ARCHIEF AAN THEATER INSTITUUT NEDERLAND

Het Boekblad - Drs. P, pseudoniem van H.H. Polzer, heeft zijn uitgebreide archief aan Theater Instituut Nederland geschonken. Het archief is overgedragen aan het Theater Instituut Nederland in het bijzijn van Drs. P en Ivo de Wijs. De Wijs heeft het archief jarenlang thuis bewaard en aangevuld. Het archief bevat, naast artikelen en interviews over Drs. P, handgeschreven scenario's van radio- en televisieprogramma's, liedteksten en gelegenheidsgedichten van Drs. P. H.H. Polzer heeft onder het pseudoniem Drs. P vooral bekendheid verworven als schrijver en vertolker van vele bekende liedjes. Daarnaast heeft hij enkele poëziebundels geschreven, waaronder de onlangs verschenen bundel Ollekebolleke. Zie: (Rottend Staal Online, 10-4-2002)

F. STARIK HEEFT EIGEN SITE

Amsterdam - Onze medewerker F. Starik heeft nu een geheel eigen website: www. starik.nl. Bezoek deze en win een auto mét gratis kunstenaar! (Rottend Staal Online, 10-4-2002)

KOOPT HP/DE TIJD

Amsterdam - Koop en lees deze week het weekblad HP/De Tijd (12 april 2002), waarin de Groninger Stadsdichter Bart FM Droog reporter Oswin Schneeweisz en fotograaf Reyer Boxem langs Groninger toiletten en riolen leidt met veel poëzie, inclusief Droogs eerste Stadsgedicht, het legendarische Benzinebargedicht en Droogs ergste vers ooit.
Ook bevat deze HP/De Tijd een fraaie foto van onze medewerker Ramsey Nasr - dit vanwege zijn rol in de dramaserie 'De enclave', een drieluik over de nasleep van Srebrenica - en een recensie van de nieuwste cd van onze medewerker Meindert Talma.
(Rottend Staal Online, 10-4-2002)

VAN DUIJNHOVEN OVER SREBRENICA

Brussel/Amsterdam - Deze week wordt het NIOD-rapport over Srebrenica geopenbaard. Onze medewerker Serge van Duijnhoven, de enige Nederlandse auteur die in die verschrikkelijke dagen vaak in het voormalige Joegoslavië bivakkeerde, publiceert vandaag op www.battl.nl een pleidooi om de waarheid onder ogen te zien (Rottend Staal Online, 9-4-2002)

BOEKENWEEKTHEMA 2003 BEKEND GEMAAKT

Epibreren - 'Styx, leven en dood in de letteren' is het thema van de Boekenweek 2003, zo is vanochtend in de gelagkamer van Hotel Hel bekend gemaakt. Omdat er tegen maart 2003 ongetwijfeld een groot aantal thematische Boekenweekbloemlezingen zal verschijnen, wordt het dichters aangeraden vooral gedichten te schrijven die iets met bovenstaande thema te maken hebben.
Het Boekenweekgeschenk 2003 zal worden geschreven door de Utrechtse auteur Ronald Giphart, die met de opdracht erg verguld is - zo verklaarde hij op Radio Waddenzee. (Rottend Staal Online, 8-4-2002)

POËZIE IN HELMERS

Amsterdam - Gistermiddag vond in een overvol café Helmers een poëziemiddag plaats. In een goede sfeer woonden circa veertig mensen voordrachten bij, onderwijl genietend van de gratis hapjes die het café serveerde. Hoewel het geluid slecht was, werd dit enigermate gecompenseerd door een televisie achterin de zaal waarop close-ups te zien waren van de voordragende dichters.
Toen ik de zaaak binnenkwam trad Ton Lebbink op, beetje Amsterdamse couleur locale (maar de ouderen herinneren zich wellicht zijn hit 'Voetbalknieën' uit het begin van de jaren tachtig). Hij gaf een leuk optreden, met veel herhaling in zijn tekst. Daarna was het de beurt aan Maria Barnas. Haar gedichten waren prachtig ondanks het zachte geluid dat uit de boksen kwam. Barnas werd gevolgd door Kester Freriks, wiens gedichten op mij overkwamen als studentikoos (dat terwijl de man duidelijk de veertig gepasseerd is). Hij las een erotisch gedicht en liet het aan het publiek over om het erotische gehalte ervan te staven. Niet echt indrukwekkend. Na een korte pauze las Adriaan Jaeggi, die zich naar eigen zeggen voor het eerst had voorbereid op een optreden. Hij versprak zich een aantal keer en las een aantal middelmatige gedichten met her en der prachtzinnen. Meerdere van de voordragende dichter leken niet echt optimaal voor te lezen, soms klonken ze zelf machinaal. Dit zou wellicht gelegen hebben aan het abominabele geluid. De dichters konden zichzelf niet goed horen en het publiek hen misschien ook niet. Niet iedereen had daar last van: Eddie Kagie, die alleen voor het podium zegt te schrijven, was de eerste dichter van de middag die na elk gedicht een daverend applaus mocht ontvangen. Zijn gedichten deden qua voordracht (geheel uit het hoofd) denken aan Deelder en Chabot. Sven Ariaans las, ook uit het hoofd, een strak rijmende episode uit een episch gedicht over een verslaafde. Hij wist het publiek te boeien, maar doordat er in zijn lange verhaal geen pauzes zaten miste ik de adempauze die het mogelijk maakt om langer dan vijf minuten naar iemand te luisteren. Niettemin was er alom respect voor de voordracht. Rob Passchier sloot dit tweede blok af, maar hem heb ik niet gehoord. Ik had hem korte tijd geleden gehoord en z'n werk was niet echt mijn smaak. Het was het warm binnen en het terras lonkte.
Het laatste blok werd geopend door Ramona Maramis, die ik wel eens beter heb horen voorlezen. Het omgekeerde was waar voor Erik Jan Harmens. Zijn optreden op Lowlands 2001 vond ik niet daverend, maar hier maakte de monotone voordracht van Harmens indruk en leek de onderkoelde humor van zijn verzen meer op z'n plaats. Een van de toeschouwers vond hem zo onderkoeld en strak dat ze verwachtte dat hij 'Heil Hitler' zou gaan roepen, maar deze angst bleek ongegrond. Hekkensluiter was Tommy Wieringa, die met duidelijke ervaring het hoogtepunt van de middag was. Met een strakke voordracht, goed contact met het publiek, hetgeen enkele andere dichters helaas vreemd was, en een prachtige triptiek over de liefde sloot hij een geslaagde en uiterst diverse literaire middag af.
(Liesbeth van Dalsum, Rottend Staal Online, 8-4-2002)

250.000 MENSEN NAAR ILJA REPIN IN GRONINGER MUSEUM

Groningen - Zondagmiddag was de tentoonstelling 'Ilja Repin - het geheim van Rusland' in het Groninger Museum voor het laatst open. Na de sluiting maakte de directie van het museum bekend dat de tentoonstelling het record-aantal bezoekers van 250.000 heeft getrokken. De waardering voor de tentoonstelling was eveneens hoog: 8,3. Het was de eerste overzichtstentoonstelling van Repin die ooit buiten Rusland is gehouden.

Ook de uitgave Dichters over Repin is een succes geworden. Voor deze bloemlezing maakten tien Nederlandse en tien Russische dichters een poëtische interpretatie van een werk van Repin. Dit resulteerde in tweetalige bundel, waarbij het werk van Repin steeds naast het betreffende gedicht is geplaatst, in een luxe full-colour uitgave. De verkoop van Dichters over Repin (ISBN 90 5452 089 2) verloopt zeer voorspoedig. De laatste exemplaren van de tweede druk worden naar verwachting in de loop van deze maand verkocht.

Via de website van uitgeverij Passage kan doorgeklikt worden naar een fotoreportage die tijdens de presentatie van het boek tijdens de afgelopen Poëziemarathon gemaakt is. (Rottend Staal Online, 8-4-2002)

ROCK-'ND-ROLLPOËZIE UIT GRONINGEN

Groningen - Op de site van het literair dispuut Flanor staat een boeiend interview met Ronald Ohlsen en Anton Scheepstra over podiumpoëzie, Schrijver & Caravan, Vanuit de lucht en over wat er in Groningen zoal gebeurt (Rottend Staal Online, 7-4-2002)

VRAAG HET KOMRIJ

Abonnees van Meander op Zondag kunnen prangende poëzievragen voorleggen aan Gerrit Komrij, de Dichter des Vaderlands. Vragen vóór 11 april 2002 naar het adres: aankomrij@meander.italics.net gemaild zullen aan hem worden voorgelegd. Zijn antwoorden worden in Meander gepubliceerd. (Rottend Staal Online, 7-4-2002)

DOUWE TAMMINGA OVERLEDEN

Leeuwarden/ANP/Epi-archief - Op 5 april j.l. is de Friese dichter, schrijver en vertaler Douwe Annes Tamminga overleden. Hij is van grote betekenis geweest voor de Friese literatuur. Ook in de rest van Nederland is zijn werk bekend, een aantal van zijn dichtbundels werd in het Nederlands vertaald. Tamminga, geboren op 22 november 1909 in het Friese Winsum, werd opgeleid tot onderwijzer en werkte voor de Tweede Wereldoorlog o.a. als leider van werklozenkampen op de Veluwe en in Gaasterland. In 1943 werd hij leraar aan de Rijkslandbouwwinterschool te Sneek en in 1948 leraar aan de R.H.B.S. aldaar. Tussen 1962 en 1974 was Tamminga als wetenschapplijk medewerker verbonden aan de Fryske Akademy, waar hij meewerkte aan het eerste uitgebreide Friese woordenboek, waarvan inmiddels twaalf van de negentien delen verschenen zijn.
Hij debuteerde in 1934 met de bundel 'Brandaris', waarna tal van bundels volgden.
Hij publiceerde onder de naam D.A. Tamminga. Volgens T.J. Steenmeijer van het FLMD was Tamminga een taalbouwer: "Hij maakte de Friese taal geschikt om ook in verheven kringen te gebruiken. Het Fries was in de jaren dertig nog een beetje een boerentaal en daar bracht hij verandering in." (Rottend Staal Online, 6-4-2002)

TOONDICHTER DES VADERLANDS

Hilversum - Na De Dichter des Vaderlands en de Stadsdichters van Dordrecht en Groningen krijgt Nederland nu ook een Toondichter des Vaderlands. Dat heeft het zondagochtendprogramma Vrije Geluiden (VPRO) bedacht. Via de gids van de omroep kan het publiek vanaf 13 april uit dertig genomineerden kiezen. Op 28 april wordt de uitslag bekend gemaakt. (Rottend Staal Online, 6-4-2002)

W.J VAN DER MOLEN OVERLEDEN

Rotterdam - In het NRC Handelsblad van gisteren bericht filmmaker Roel Bentz van de Berg over het overlijden van zijn oom W.J. van der Molen, een maand geleden.
W.J. van der Molen - roepnaam Wim, werd geboren op 9 december 1923 te Broek op Langendijk. Hij was dichter, prozaïst, bloemlezer en fotograaf voor een verzekeringsmaatschappij. Van der Molen debuteerde in 1946 bij uitgeverij G.A. van Oorschot met de bundel Gered voor vannacht, waarna nog een achttal bundels volgden. De tragiek van zijn dichtersschap is dat hij met tijdgenoten als Michael Deak en Jan Vermeulen, die in de jaren veertig debuteerden, volledig in de schaduw kwam te staan van de Vijftigers.
In Komrij's De Nederlandse poëzie van de negentiende en twintigste eeuw in 1000 en enige gedichten (Bert Bakker, 1996) is Van der Molens gedicht 'Speelgoed' te lezen. Van der Molen woonde in Drenthe. (Rottend Staal Online, 6-4-2002).

BELCAMPO-STIPENDIUM VOOR WILLEM JAN VAN WIJK

Groningen - Vrijdagmiddag kreeg Willem Jan van Wijk telefonisch bericht van de Groningse Gedeputeerde van Cultuur dhr. J.C. Gerritsen dat hij de vierde winnaar van het Belcampo-stipendium is geworden.
Ter ere hiervan zal uitgeverij Philip Elchers een speciale bundel met werk van Van Wijk gaan publiceren. Deze uitgave kan in het najaar verwacht worden en zal traditiegtrouw tijdens een feestelijke samenkomst in de Statenzaal van de Provincie Groningen uitgereikt worden.
Eerdere winnaars van het Belcampo-stipendium waren: Louis Stiller, Nanne Tepper en Max Niematz. Het provinciebestuur is in deze geadviseerd door een deskundige jury bestaande uit Max Niematz (als vorige winnaar), Ronald Ohlsen en Anna Kuiper. (Anton Scheepstra, Rottend Staal Online, 6-4-2002)

DE GRONINGER STADSDICHTER GEVOLGD

Groningen/Amsterdam - Donderdag 4 april 2002 was een drukke dag voor de Groninger Stadsdichter Bart FM Droog. Liesbeth van Dalsum volgde hem.

Een felle zon straalt boven Groningen en ik sta in de lange rij wachtenden die de overzichtstentoonstelling van Ilja Repin in het Groninger Museum, die nu zijn laatste dagen is ingegaan, nog willen bijwonen. Maar ik heb me te laat in die rij gevoegd. Het is 14.30 uur, er staan nog 300 mensen voor me en ik besluit de schilderijen de schilderijen te laten. Ik bel de Groninger Stadsdichter, die ik later de dag toch nog zou volgen, op en zeg hem dat wat mij betreft de afspraak vervroegd kan worden.
Een paar minuten later komt hij aangefietst. "Ach, ik deed wat research in de bibliotheek", zegt hij, "maar het was niet echt dringend. Nu kunnen we eerst nog op een terras wat babbelen voordat de plicht roept." Tegelijkertijd grijpt hij iemand de hand en feliciteert hem. Naderhand vertelt hij: "Dat was Tjerk Bruinsma, demissionair wethouder en toekomstig burgemeester van Vlaardingen. Heb een verkiezingsvers voor hem geschreven waarmee hij burgemeester is geworden." Droog lacht.
We lopen de Folkingestraat door, bezoeken een expositie van Russische kunst ná Repin en wandelen door naar het terras voor het Newscafé.

Het is opvallend hoeveel mensen de Stadsdichter groeten. "Eeeh, dat was een oud-collega van me, uit de tijd dat ik bij Rijkswaterstaat werkte,dat is Matty de Vries, collega-dichter, ah, dat is een oude bekende uit de punkwereld, hij is Kees van der Hoef, een legendarisch figuur binnen de Groninger literaire wereld", legt hij me uit.
We nuttigen thee en cola en Droog vertelt onderwijl dat hij op zaterdag een gedicht over burgemeester Wallage moet voordragen voor de Vara en voor het schrijven daartoe bronnen heeft benaderd uit de naaste omgeving van de burgemeester - iets wat hij in zijn rol als Stadsdichter heel makkelijk kan doen: "niets dan lof voor de ambtenaren; ze helpen me geweldig. Maar nu moeten we gaan."
Terwijl Droog links en rechts gegroet wordt door mensen die hij dan weer wel, dan weer niet kent, gaan we naar het Noorderbad, waar hij een gedicht moet voordragen bij de opening van de Vensterschool Koorenspoor. "Het is wel een echt gebruiksgedicht, hoor", vertrouwt hij me toe, "gericht op een specifieke doelgroep binnen een bepaalde wijk."
Voor een tweehonderdtal mensen -waaronder heel veel kinderen van vier tot twaalf jaar - draagt hij zijn gedicht, waarin vrijwel alle twintig instelingen die onder de Vensterschool Koorenspoor vallen verwerkt zitten, voor. Daarna luistert hij naar de gedichten die kinderen geschreven hebben. "Een verdomd goed initiatief, kinderen al op jonge leeftijd met poëzie in aanraking te brengen. Ze zijn veel speelser en opener dan kids van pak-em-beet veertien jaar. Een leeftijd waarop ik zelf voor de eerste maal met poëzie in aanraking kwam. En op die leeftijd hebben kids doorgaans wel andere dingen aan hun kop."

Na de opening in de bus naar het Groninger hoofdstation passeren we een bizar verkeersongeluk. Een lesauto van Rijschool Oosterpoort is vanachter op een stadsbus geknald en zelf vanachter door een stadsbus verkreukeld. Zo te zien is er niemand gewond of gedood. Droog ziet gebiologeerd de ravage aan. "Wauw, daar heeft iemand effe goed niet opgelet."

Een tweeënhalf uur later bevinden we ons op het terras van het Amsterdamse Café de Zwart, waar de auteur Tommy Wieringa, die juist zijn derde roman Alles over Tristan heeft gepresenteerd, met Droog heeft afgesproken. Droog neemt een snelle scan in het café, rapporteert, "nee, geen Wieringa", en buiten wachten we af. De Groninger Stadsdichter schampert over Amsterdam, beveelt me Groningen aan als dé stad om te zijn en begroet uiteindelijk Wieringa uitbundig.

"Heb jij al gegeten?" vraagt Wieringa. "Een broodje haring, een broodje kaas en een bifiworstje. Railcatering sucks," antwoordt Droog. De heren druipen af naar Broodje van Kootje.

Bij het betreden van Café de Zwart zie ik drie redacteuren van het tijdschrift Awater zitten: Pieter Boskma, Ilja Pfeijffer en Menno Wigman, Dichters Maria Barnas en René Huigen, alsmede de auteur Hafid Bouazza en Bezige Bij-redacteur Jasper Henderson staan aan de bar. Ik ben erg benieuwd naar wat de Groninger Stadsdichter gaat doen.
Een beetje tot mijn verbazing breekt er geen gevecht uit, maar knikt Droog Pfeijffer beleefd toe. "Dat langharig speelgoeddier", zegt hij naderhand."Ik overwoog nog even om hem een cadeautje te geven, namelijk de nieuwe 'Vera Krant', maar waarom eigenlijk? Ben hier om te feesten, niet om mijn tijd te verdoen aan windeieren."
Het werd nog erg laat en gezellig. Droog en Pfeijffer, in het land meer en meer gezien als tot elkaar veroordeeld, spraken elkaar niet. Ilja Pfeijffer verliet het feest met de mededeling ''Dag Bart" en verdween in de nacht.
(Liesbeth van Dalsum, Rottend Staal Online, 6-4-2002)

LAST POET OP EILAND GEARRIVEERD

Epibreren - Gisteravond werd Epibreren vereerd door een bezoek van Umar Bin Hassan van de fameuze Last Poets. Hij dronk een pilsje in Hotel Hel, vertelde de stamgasten dat hij onlangs een zomerhuisje alhier had gekocht, maakte kennis met zijn buren Menno van der Beek en Jan Boerstoel en begon met het schoonmaken van het zomerhuis aan de Duinweg 109.
Liesbeth van Dalsum vroeg hem hoe hij op de gedachte gekomen was zich te Epibreren te zomerhuisvesten.
Bin Hassan: "Bij het Faladura Festival in Porto, in 1999, ontmoetten we met The Last Poets de Dichters uit Epibreren. Op een terrasje aan de oever van de Douro, waar we op een avond zaten te genieten, lieten die jongens ons wat foto's van het eiland zien. Ik vond het er wel cool uitzien.
Toen Christine Otten, zeg maar mijn Nederlandse biografe, zich sterk had gemaakt voor een optreden van mij bij Poetry International en ik later van haar ook nog te horen kreeg dat ik in poptempel Vera te Groningen kon optreden (beide optredens vinden in juni 2002 plaats - LvD), was de beslissing snel genomen. Zo'n zomerhuisje is reuze handig."(Rottend Staal Online, 4-4-2002)

HEL IN ZIMBABWE

Johannesburg - Volkskrantcorrespondent Hans Moleman meldt in de Volkskrant van vandaag dat de Zimbabwaanse dichter Sikumbuzo Dube (25) een celstraf van een jaar of een flinke boete boven het hoofd hangt omdat hij een hekeldicht schreef tegen president Robert Mugabe.
Dube werd in een doorgangskamp in Plumtree, bij de grens met Botswana, waar hij als gerepatrieerde illegaal vast zat, door bewakers betrapt toen hij zijn gedicht 'Cry the beloved country' voordroeg. Volgens de aanklacht brak er in het kamp tumult uit. De zaak komt vandaag voor. (Volkskrant/Rottend Staal Online, 3-4-2002)

KOOP HP/DE TIJD

Epibreren - Koop deze week H/P/De Tijd en lees een boeiend interview dat Fleur Speet hield met onze medewerker Tommy Wieringa. Wiens derde roman morgen verschijnt bij de Bezige Bij. Het boek heet Alles over Tristan en kost 17,50 euro.
In de Epibreren Nieuwsmail die gisteren naar 313 abonnees verscheept is, werd vermeld dat deze weeek in HP/De Tijd bericht zou worden over de Maatregel te Nijmegen - dat artikel verschijnt vermoedelijk volgende week. Dus koop dan weer HP/De Tijd. (Rottend Staal Online, 3-4-2002)

FOUTE WOORDEN GEZOCHT

In het vandaag verschenen aprilnummer van het tijdschrift Onze Taal, doet Ingmar Heytze een oproep aan de lezers om hem te helpen het ultieme foutste woordenlijstje samen te stellen:

FOUTE WOORDEN

Poëzie is, statistisch gezien, bijzonder vervelend. Ik weet waar ik het over heb, want de afgelopen maanden heb ik de openbare én de universitaire bibliotheek in Utrecht doorgewerkt op zoek naar gedichten over drugs en verslaving - samen met mijn collega Vrouwkje Tuinman ben ik namelijk bezig met de middelste bloemlezing uit onze trilogie over seks, drugs en rock n' roll. Met ieder zo'n negenduizend Nederlandstalige gedichten van de laatste eeuw vers achter de kiezen (Vrouwkje leest de letter A tot en met M, ik de rest van het alfabet) kan ik u verzekeren dat negentig procent van de poëzie, althans, van de poëzie die om wat voor reden dan ook is opgenomen in de collectie van voornoemde bibliotheken, buitengewoon vervelend is. De ellende concentreert zich niet zozeer in een bepaalde periode als wel in sommige, niet nader te noemen oeuvres en stromingen. Mijn hemel, wat is er een hoop rommel aan de drukpers toevertrouwd onder de tedere vlag van de poëzie.
Het leuke aan systematisch gedichten lezen is dat alles wat je voor mooi en waar hield, onder je ogen instort als een kaartenhuis. Gelauwerde grootheden vallen van hun voetstuk, verguisde namen blijken veel beter dan verwacht en obscure bundels bevatten de schitterendste gedichten. Op den duur kom je tot de conclusie dat je onmogelijk nog kunt spreken over je favoriete dichters - er zijn alleen maar favoriete gedichten. Eén briljant gedicht kan het doorploegen van een verzameld werk vol middelmatigheid goedmaken. J.C. Bloem vroeg: 'Is het genoeg, een stuk of wat gedichten, voor de rechtvaardiging van een bestaan.' Het antwoord is: ja.
Al lezend en lezend begin je je onwillekeurig af te vragen of de kwaliteit van een gedicht nu enkel een kwestie van smaak is. Naarmate je meer leest, merk je dat dit niet het geval is. Een goed gedicht herken je eigenlijk altijd, ook als je het totaal niet mooi vindt. Ik durf te stellen dat mijn medesamensteller en ik het over een bloemlezing met de beste gedichten vrij snel eens zouden zijn. Over een bloemlezing met de mooiste gedichten zouden we elkaar tot in lengte van dagen de hersens inslaan met de verzamelde gedichten van H. H. Ter Balkt (daar houden we allebei niet van).
Een van de helderste indicaties voor een kwalitatief goed gedicht is de geringe concentratie van foute woorden. Een bindende definitie van zulke woorden is niet te geven, maar de geroutineerde poëzieconsument herkent ze onmiddellijk. Foute woorden hebben niet alleen een verwoestend effect op een gedicht, maar ook op het humeur van de lezer. Ze zijn te vaag, te weids, te hol of gewoon versleten door overmatig gebruik. Ze zorgen ervoor dat het gedicht overhelt naar overdreven tragiek, of juist als een willekeurige kubieke meter stank in het luchtledige blijft hangen. Natuurlijk kunnen zelfs de meest foute woorden in de juiste omgeving toch bijdragen aan een goed gedicht. En uiteraard is er poëzie die zulke foute woorden zo manifest gebruikt, dat het gedicht juist door die verbale ellende met een scheve grijns onder zijn eigen overgewicht vandaan weet te kruipen. Laat ik dit stukje afsluiten met een eerste, tamelijk willekeurige maar uiterst foute lijst van zevenentwintig woorden. Weet u er meer? Mail ze door naar foutewoorden@heytze.nl. U krijgt de laatste versie van de volledige lijst teruggemaild.

Afstand Ademen Conclusie Contouren Dansend	Nevel Nimmer Onrust Ontstaan Ontwaken	Vergetelheid Verlangen Verscheuren Verstenen Verwijderen
Einder Individu Inhoud Interbellum Leegte	Onzichtbaar Oppervlak Rusteloos Sneeuw Stilte	Wanhoop Werkelijkheid

(Ingmar Heytze, Onze Taal/Rottend Staal Online, 2-4-2002)

TRADITIONELE STRANDCONCOURS GOED BEZOCHT

Epibreren - Het jaarlijkse Epibrerenstrandconcours op de tweede paasdag heeft dit jaar wederom drommen bezoekers naar het eiland getrokken. Zesenvijftig dames streden vanmorgen om de titel. Nadat alle tien onderdelen (met o.a. zeehondenpletten, voggewrikken en een modeshow) voltooid waren riep de jury Jasmijn Parafernalia uit het Friese Gearslach tot Miss Epibeach 2002 uit.
Onderstaande een fotoreportage van het concours door onze medewerker Gabriël Kousbroek

	Anja, Tanja en Rita Rozenvoet maken zich gereed voor het zeehondenpletten - het onderdeel dat ze met maar liefst 523 punten wonnen!
Bij de modeshow waren net als vorig jaar Rozalie Tannenbaum en Daphne Heerckens veruit favoriet. Toch konden ze dit jaar niet op tegen Machteld Hernia, die zich op de foto rechts achter de schuttting aan het omkleden is.
	Bij het onderdeel zeehondlokken wist Jasmijn Parafernalia niet alleen zeehonden maar ook twee busladingen foto-Japanners naar zich toe te lokken
Na het concours bijkomen van de zware strijd. Het was weer erg fijn en gezellig.