laatste update 25 oktober 2005
Raadpleeg ook www.google.com
voor nog meer meer over Jannah Loontjens. VERVELING
als een gipsverband © Jannah
Loontjens, 2000 op ooghoogte dragen ik wil de tijd inhalen kristallicht en wijn, © Jannah
Loontjens, 2003 GODS SHOW In de parkeergarage weergalmt oneven getik van de gebroken naaldhak. En plink plonk stuiteren nepparels van mijn halssnoer. Ik buk en kruip op knieën van nylon over de vloer, over zilveren stippen platgetreden klonten kauwgom, vind een kermishobbelpaard, en zoek, nu in galop, naar mijn verloren tijd, krabbel hier en daar wat in de vaart aan mijn memoires. Herinneringen zijn rond en reëel, maar taal is als film, vol van montage. De logica van wie ik ben, loopt via zakspiegeltjes, via studiolampen en regisseurs, van wie niemand namen kent. © Jannah
Loontjens, 2005 Vlakbij Oog In Al staat langs de snelweg op een schuur: 'Ik ben 22 jaar oud, de koe'. Voor een mens is dat een levensduur van zon 105 jaar misschien, of in vergelijking tot een kat, een achtste leven. Even verder, voorbij de McDonalds een reclame voor een magnetron van Whirlpool: Verloren tijd is zo ingehaald. Zo komt de boerin ook wel aan haar honderdvijfde jaar. En ik denk aan Heidegger die in de omweg de enige weg ziet, en dat ik me nog altijd veertien jaar oud voel. © Jannah
Loontjens, 2005 CONTACT BOEKINGEN SSS UITGEVERIJ
Deze pagina is onderdeel van het dagblad voor poëzie Rottend Staal Online |