(click for English version)
Allerlaatste update alhier 12 december 2012; zie voor versere informatie
de Chrétien Breukers-pagina op de Nederlandse Poëzie Encyclopedie.
Zijn eerste gedichten schreef Breukers begin jaren tachtig,
onder invloed van het werk van Adriaan
Roland Holst, waar hij nog steeds een zwak voor heeft.
Het zou nog tot 1990 duren voordat hij debuteerde in het
tijdschrift De Tweede Ronde. Hij publiceerde daarna nog
in diverse tijdschriften, zoals Maatstaf, Optima, Hollands
Maandblad, Bunker
Hill, de Poëziekrant
en Zwart IJs. Breukers woont samen met beeldend kunstenaar Nicole
Montagne, in Utrecht, en heeft twee dochters: Martha
(2000) en Tamar (2003). Raadpleeg ook www.google.com
voor nog meer meer over Chrétien
Breukers. BIBLIOGRAFIE Bundels Vlees ben ik. Van hem, van haar, van hen Vlees en vocht en knokenwit. Duizend vrijblijvend geef. Vlees en vocht, het wit zijn, staat geschreven, maar niets gebeurt. © Chrétien
Breukers, 2002 ZO IS HET Zo is het: zonder naam en zonder tekening. Zo is het ook: geen man, geen vrouw, geen kind. Want zo is het: bijna niets; en nergens hechten,
Maar nee, het staat niet stil. Het vlucht. Het vliedt. © Chrétien
Breukers, 2004 Pantani is alweer het eerste boven. © Chrétien Breukers, 2004 Het beloofde land. Delta aan de Noordzee. Onder dichters slecht gehoord en weggehoond: En ondertussen uitgewoond, afgestroopt niet aan te rekenen. Verblind, verouderd Onder de zon verwijlt altijd oudheid; © Chrétien Breukers, 2005
Deze pagina is onderdeel van het dagblad
voor poëzie Rottend
Staal Online |