Tine Moniek!

      laatste update 7 juni 2005


     Previous Home Next

biografie gedichten: contact
  (VEL 4: dat van alles beter weten), 2002  
  (VEL 10: dat van hoogverraad), 2002  
  In de kuil..., 2004  


BIOGRAFIE

'Op 28 februari 1979 viel te Kortrijk het water met bakken uit de hemel. Dat heb ik me toch laten vertellen. Het was de dag waarop mijn moeders water voor de vierde maal brak. Dagenlang zwom ik samen met kabeljauwen in de woonkamer.'

Tine Moniek! uit Waregem is het zwemmen intussen verleerd en spartelt zich een weg door letters en klanken. Dit doet ze met haar pen, maar ook met de lippen. Na haar opleiding in het conservatorium kon ze een gouden bordje voor de deur laten hangen, met daarop 'Meester in de Dramatische Kunst, optie Woordkunst', maar omdat dat teveel geld zou kosten, hield ze het bij stofnetten.


© Tine Moniek!, 2004

Regelmatig zegt ze: 'Ooooo!' Dit voor de klas als juf in het deeltijds kunstonderwijs, waar ze kinderen en jongeren de juiste woorden in de mond legt, maar ook op de planken met poëzie-optredens, theater, slams en presentaties.

Wekelijks jaagt ze poëzie door de kabel via haar poëziemail. Samen met haar broer Joost Felix, maakte ze in Verlanger-Behanger (Beveren-Leie, 2002), een dichtbundel die wellicht binnenkort een opvolger krijgt.

Ze draagt http://parlando.skynetblogs.be en http://tine-moniek.skynetblogs.be op haar tengere schouders en is vaste medewerker bij http://meander.italics.net/l/.

Raadpleeg ook www.google.com voor nog meer meer over Tine Moniek!.



(VEL 4: dat van alles beter weten)

7 op 10 van de gevallen van 'vallen op iemand', vallen op hun neus, vallen in duigen.
Geen wonder dus dat sommigen op de knieën gaan zitten. Smeken. Zo vallen ze minder
diep, mochten ze vallen. Een laag niveau tot de grond heeft nog meerdere positieve
gevolgen. Zo biedt het de mogelijkheid om sneller op te staan. Om opnieuw op iemand te
vallen. Met het risico dat je gauw weer de vloer raakt. Maar dat neem je er dan maar bij.
Ook is de afstand van de zoen tot het bedrijven van de liefde merkbaar kleiner als je
beiden dieper gaat. Als je beiden hevig kust, val je soms ook, maar in elkaar. Het hoeft
dan ook niet gezegd, dat vallen niet altijd pijnlijk hoeft te zijn. Het bevalt soms, in
sommige gevallen.


© Tine Moniek!, 2002
uit: Verlanger-Behanger


(VEL 10: dat van hoogverraad)

dromendaris stal mijn ogen
stak ze in deze doos
sloot de grendel met twee oren
gaf me slechts één keus:
ruilen kan voor mooie handen
een appel en een neus.

droomroosje ben ik zonder armen
rijk aan vijvers fantasie
de geur van kaneelstokken
maak ik zoet en zacht
plukken doe ik met mijn tong
ruiken met verlangen.

© Tine Moniek!, 2002
uit: Verlanger-Behanger


(-)

Dichters zijn als honden, die knoken in de grond verstoppen.
Zij begraven dingen die anderen moeten ontgraven.

(Paul Snoek)


In de kuil tussen neus en voeten gaan meer geheimen schuil dan men kan vermoeden.
Als bewijs, dames en mijnheren, ga ik grondig in de aarde wroeten. U ziet: dit is geen
theater. Geen tovertruc. Niets in de handen. Niets in de mouwen. Maar nu tussen wijs
en duim deze reeds verjaarde schuld in slome slakkengang met luister: in zijn schulp
nog steeds het onvermurwbaar mea-culpa-knagen: ik – ik – ik. Hier wurmt de wriemel-
mier de wrange wroeging vrolijk voorbij - "hij – hij" fluistert hij. En kijk, die blozende
verboden zoen schiet in een boog de schaamte haast voorbij. De glimworm die toen
gluurde, glundert de lippen muurvast op elkaar, houdt zijn mond. Elke zachte streling
voor eigen huid wrijft hard - hier valt vel gevoelloos op de grond. In een duister hoekje
van een ondergrondse kamer gromt een grove leugen groots. En stiekem nog sist
steeds de stem die ezelsoren zet aan Midas' hoofd. Als archeoloog van bodemwoorden
borstel ik de parafrasen schoon, schuif sluiers van citaten, schenk mijn vondst aan de
hoogstbiedende suppoost. Zo wordt elk ondergronds geheim in kast van glas ontbloot.

© Tine Moniek!, 2004

CONTACT
Tine Moniek!: tinemoniek@gmail.com

 

Deze pagina is onderdeel van het dagblad voor poëzie Rottend Staal Online


© Tine Moniek!/Rottend Staal Online 2005. Auteursrecht berust bij de auteurs op basis van de Auteurswet 1912. Er mag niets uit deze website worden overgenomen, opgeslagen op media ter verspreiding onder derden, gepubliceerd of anderszins verveelvuldigd zonder uitdrukkelijke, voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteurs.