laatste update 6 februari 2006 / verwijzing aangebracht op 19 september 2013
Actuelere informatie over deze dichter is te vinden op de
|
biografie | gedicht: | contact |
Entomoloog, 2005 | ||
Circulair familieverhaal, 2005 | ||
Vinex, 2004 | ||
Etnische alliantie, 2004 |
BIOGRAFIE
Lucas Hirsch werd op 6 juli 1975 te Hilversum uit zijn
moeder gezet terwijl het buiten dik in de dertig graden
was. De zomer is dan ook het favoriete seizoen van deze
dichter. Na zeven jaar VWO volgde acht jaar WO aan de
Universiteit van Amsterdam. Lucas studeerde daar Geschiedenis
en Amerikanistiek en studeerde in augustus 2002 af op
een vergelijkende studie naar de verschillen en overeenkomsten
tussen de Beatgeneration en de Vijftigers.
Rond mei 2002 begon de dichter serieus naar taal te kijken en de eerste woorden werden op papier gezet. Ook ontdekt Hirsch de geneugten van het podium en treedt regelmatig ergens in het land op. In augustus 2003 richtte hij het Dichtcollectief De Residentie op dat in november 2004 alweer ter ziele ging. | |
Lucas Hirsch © Ayesha van der Woensel, 2004 |
Hirsch publiceerde in o.a. in De Revisor,
Tzum, Parmentier, DWB, Gierik&NVT, Rottend
Staal, Deus Ex Machina, Krakatau, En Er Is,
Ballustrada en een aantal bloemlezingen.
Lucas Hirsch zal in het najaar van 2006 debuteren
bij De
Arbeiderspers met de bundel familie
gebiedt.
Raadpleeg ook www.google.com
voor nog meer meer over Lucas Laherto
Hirsch en zie zijn weblog http://laherto.web-log.nl/.
ENTOMOLOOG
de entomoloog met een papieren tuitzak in de weer
de insecten van je
hopsakee de tig-tal ledematen en sprieten de glazen
potjes met her-
afsluitbare rubberdeksels in
met het idee dat de man gebogen over een werkbank
lafjes de
potten schudt en schaterlacht als een gekke raketgeleerde
schaterlachen kan
om dan vervolgens wel van je ras ras een vrouw
met fikkende jatten
probeert te blussen het bleken bijen
verwarring alom
aan de ene kant een klassieke psychopaat aan de
andere een
welwillende echtgenoot die met een veinzende blik
naar zijn na
smeulende eega kijkt de pantsertjes van zijn vochtige
vingers
schudt
alsof
er wespen deze keer
hij
weet wel beter
dan met vuur te spelen zich in beestjes te vergissen
de
wereldhegemonie door zijn neus te laten boren
© Lucas
Hirsch, 2005
CIRCULAIR FAMILIEVERHAAL
de kinderen van mijn vader en
op afstand de zus
doet pijn, en
zo afgesproken is
door een kijkgat gezien
een zandloper een kokerfiguur
te noemen
op je tenen staan, de handen
in het voorgebonden schort de vondst
van de dag laten betasten is pijnlijk
ik herhaal de kinderen van mijn zus
de man voluit
achter de deur met gluurluik, de te diep
in de fles gedoken ruimte te krap voor zijn
koppig zatte dochter
ik herhaal de kop van mijn kind en
de dronken silhouet van moeders
die de trap afstuift, een gat in de
deur laten slaan
moet pijn doen
volgens de afspraak
is afspraak afspraak, de kinderen van pa
op afstand en de zuster
voor het geval dat de kinderschaar te ver en
vaders staan blijft
© Lucas Hirsch, 2005
de bouwput het snel bewoonbare skelet
telt zich dagelijks organen rijk
waar kalkgetinte stenenkruiers
leven geven aan de burgerdroom
in een weiland gedumpt geluk
pleegt ons land stil plagiaat op jaren vijftig idealen
de gekopieerde architectenverplichting
neergesmeten langs de veel te rechte straat
in tienvoud of zelfs honderdvoud
hetzelfde wonen hetzelfde slapen en hetzelfde sterven
een zielengenocide in de ochtendschemering
waar de mannen in hun aanloop naar het werk
de net gevulde thermoskannen onder oksels klemmen
even zwaaien naar de kleuters op de arm van wat mama's
in een badjas
en de TV die knipperlichtend het behang wat minder
droevig maakt
de man zijn baken is bij thuiskomst zijn heilstaat
en zijn bijbel
hier maakt men kloongezinnen hersendood
en allochtonen allochtoon
authentiek tot schuttingtaal
en geile tieners geiler
vinexlichaam nieuwbouwhel
uw hoofd is leeg in alle straten
de schouders breder in de tijd
dan wederopbouw faalmotieven
een grijze vlek in groene harten
kloppend op de regelmaat
© Lucas Hirsch,
2004
de etnische alliantie in mijn lichaam spreekt
van Jood en katholiek zo Indisch en ook Duitser
al mijn genen liggen bloot getekend op mijn huid
in Jakarta in Berlijn van Buitenzorg Fasanenstrasse
hoor ik de ooms hoor ik de tantes praten uit het fotoboek
over jungles stille krachten oh Kabbala levensmacht
zie ik mijn opa's kort gebroekt belachen en zo zorgeloos
de tijd koloniaal verstrengeld in mijn haar en oogopslag
mijn moeders baboe zorgvermogen vaders doel zijn zielenheil
ik hoor de tropenbuien in mijn bloed zo ook de Thora
jammerklachten
mazzeltov en tempo doeloe maken mij tot wat ik ben
duizend mijl iets meer iets minder overbrugt de taal
voorbij
© Lucas Hirsch,
2004
Lucas Hirsch: lucas.laherto.hirsch@gmail.com
weblog http://laherto.web-log.nl
Deze pagina is onderdeel van het dagblad voor poëzie Rottend Staal Online