HET GROTE OLAF RISEE INTERVIEW

Epibreren/Winterswijk/Waregem - Onze sterverslaggeefster Liesbeth van Dalsum deed gisteren een rondje Lage Landen in haar auberginekleurige Bentley Arnage RL om onze medewerker Piet Gerbrandy te vragen naar zijn gevoelens over de huidige verkiezing om daarna Olaf Risee te vragen naar zijn diepere motieven achter zijn kandidaatstelling.

Na een prettige tocht over provinciale wegen en dreven in de vrijwel geruisloos voortzoevende Bentley bereikte ze het rustieke Winterswijk, waar Gerbrandy op Van Dalsums interviewverzoek antwoordde: 'Nee, want ik vind het dichterschap des vaderlands een volstrekt belachelijk instituut.'

Verheugd met deze diepzinnige bijdrage aan de brede maatschappelijke discussie die momenteel over het DDV woedt, toerde onze sterverslaggeefster door naar Vlaanderen, waar in Beveren-Leie (gemeente Waregem) Olaf Risee campagne voert om DDV 2004 te worden. Zijn campagneleider Wilbert-Jan Berber ontving haar uiterst gastvrij, voorzag haar van een natje en een droogje en leidde haar naar de in een badkuip gezeten Risee, die in 1974 als Remco Kerkhof te Harderwijk ter wereld kwam.

Liesbeth van Dalsum: 'Afgelopen week stelde de stemcommissie: 'Deze noodverkiezingen zijn gericht op het vinden van een nieuwe Dichter des Vaderlands die niet de vraag 'who the fuck is dat?' oproept. Vandaar mijn vraag: 'who the fuck is Olaf Risee?'
Olaf Risee: 'Ik publiceerde o.a. poëzie in De Brakke Hond, Lava, de klos en Krakatau. Voor het festival Theaternachten 2002 heb ik een flash-presentatie gemaakt van Calimero eenoog - ik ben voornemens me hierin verder te bekwamen. Verder schreef ik bijna vier jaar recensies en interviews voor De Recensent, schrijf ik biografieën voor Lyra en publiceer ik dagelijks ongevraagd mijn mening op m'n weblog. Momenteel ben ik druk bezig met de voorbereidingen van een nieuw literair internetmagazine, 'Lisa Liza'.'
Van Dalsum: 'Wie van de andere dichters die momenteel de Top-Tien in de verkiezing bevolken geniet je voorkeur als DDV?'
Risee: 'Ik heb gestemd voor Toon Tellegen. Ten eerste omdat ik het kinderachtig vond om op mezelf te stemmen, ten tweede omdat ik Tellegen één van de beste schrijvers van Nederland vind en hij me daarnaast uitermate geschikt lijkt voor de rol van DDV. Tellegen zal zowel jong en oud aanspreken omdat hij voor volwassenen en kinderen schrijft.'
Van Dalsum: 'Er zijn leden van de stemcommissie die vinden dat je nogal hoog van de toren blaast. Wat is daarop je antwoord?'
Risee: 'Dat klopt.'
Van Dalsum: 'Je schrijft dat je geen gelegenheidsgedicht wil schrijven. Maak je je daarmee niet ongeloofwaardig als DDV (m/v), wiens/wier eerste taak toch is het schrijven van gedichten die het kermende volk bij nationale rampen en andere feestelijke gebeurtenissen tot troost dienen?'
Risee: 'Ik vind dat de Dichter des Vaderslands in eerste instantie de taak moet hebben om de poëzie te promoten, en promoten doe je met het beste dat je in huis hebt. Wat je verder ook van Gerrit Komrij mag vinden, ik denk niet dat er ook maar iemand is die de Dichter des Vaderlands-gedichten tot hoogtepunten uit Komrij's oeuvre zal rekenen. Dergelijke gelegenheidsgedichten doen zowel de betreffende dichter als de poëzie in het algemeen geen goed, laat staan dat er ook maar één persoon door getroost dan wel geënthousiasmeerd zal worden.'

' Mocht ik verkozen worden tot DDV, dan zal ik gedichten voor het vaderland publiceren die niet aan de waan van de dag maar wel aan Nederland gebonden zijn. Bijvoorbeeld, ik noem maar wat, een gedicht over de zee dat ergens in het destijds overstroomde gedeelte van Zeeland komt te hangen of een gedicht gedrukt op de achterkant van Frans Bauer-T-shirts. De gedichten moeten in principe voor iedereen zijn, niet alleen voor de incestueuze NRC-elite.'
Van Dalsum: 'Wat is je opinie over het proefDDVvers van Heytze & Mirck, dat enige dagen geleden op Rottend Staal verscheen?'
Risee: 'Overbodig. Van zowel Heytze als Mirck heb ik gedichten gelezen die minimaal 387 keer beter zijn. De Dichter des Vaderlands gelegenheidsversjes laten schrijven is een slecht idee, zoals Komrij veelvuldig heeft bewezen, en slechte ideeën verdienen een plek bij het oud vuil. Nieuwe ideeën daarentegen, zoals mijn 10-punten-plan, verdienen een eerlijke kans.' (Rottend Staal Online, 12-2-2004)