GEWOON EVEN ACHTERBERG VRAGEN

Epibreren - Geïntrigeerd door de opschudding rond de onbekende gedichten van Gerrit Achterberg (zie Rottend Staal Online van 8-2-2002) besloot Liesbeth van Dalsum naar Leusden af te reizen en het de heer Achterberg zelf te vragen.

Van Dalsum liet zich vergezellen door Ellie Rostellie, 's eilands bekende helderziende en dodentolk. Samen openden ze gisteravond het graf op begraafplaats Rusthof.

Liesbeth van Dalsum: "Ach gadverdamme, er zitten nog stukken vlees aan! Het stinkt"
Ellie Rostellie: "Nait soezen, kind. Doorgraven!"
Van Dalsum: "Shit, volgens mij heb ik juist zijn schedel gespleten."
Rostellie: "Hail goud, hail goud. Dan kan de geest gaan waaien."
Van Dalsum: "Zo, volgens mij is het nu middernacht. Ellie, ga je gang."
Rostellie: "Ja, eerst deze kan met menstruatiebloed van een Maastrichtse maagd geleegd... zo..., dan met kattendarm een pentagram gespannen, o.k.... nu een wit veluwhart, eigenhandig door een vorstin uit een neergeschoten ree gerukt tussen de ribben gedrukt, ja... en tot slot zwarte kaarsen in je oren en neusgaten geplaatst, hier... en wat spreuken gepreveld, o.k. Hij is er klaar voor"
Van Dalsum: "Mijnheer Achterberg, ik hoop dat ik niet stoor... Ik zou u enige vragen willen stellen.
Achterberg/Rostellie: "U ten behoeve?"
Van Dalsum: "Als dat zou kunnen. Hoe zit het met de verzen 'Deling' en 'Droomijs'?
Achterberg/Rostellie: "Inteelt van zinnen en de vrucht in zijn beginsel omgebracht. O strophen zonder nageslacht."
Van Dalsum: "Dit klinkt me erg bekend in de oren."
Achterberg/Rostellie: "Agenten wenken dat ik moet besluiten. Ik wil niet meer. Het is teveel verzuurd. Om niet voortijdig argwaan op te wekken zeg ik in 't dode idioom aju."
Rostellie: "Hhrgh... ârgh... hij is weer aan gene zijde."
Van Dalsum: "Dat was kort, maar krachtig. En nu als de duivel weg van hier, want die zwaailichten zinnen me niet. (Rottend Staal Online, 10-2-2002)