BIOGRAFIE
De in Assen woonachtige dichter/columnist Djodjie C.A. Rinsampessy, in
1960 te Schattenberg geboren uit een Molukse vader en
een Timorees-Molukse moeder, begon in het midden van de
jaren zeventig met het schrijven van gedichten, zowel
in het Maleis als in het Nederlands.
Een verzoek van boekhandel Van Stockum in Den Haag om
daar te signeren – op een moment dat hij nog geen bundel
had uitgebracht - vormde de aanleiding tot zijn debuut
Begitu sadja / Zomaar, een uitgave van Bintang
Design & Communicatie, Den Haag, 1996. Momenteel werkt
hij aan zijn nieuwe bundel, Zonder spelregels,
waaruit onderstaand gedicht een voorproefje vormt. Rinsampessy
is regelmatig op de Nederlandse literaire podia aan te
treffen, vaak begeleid door toetsenist Tom Rahajaan en
fluitist Joop Jansen.
Ook schreef hij columns voor het landelijke Molukse maandblad
'Marinjo' en is hij initiatiefnemer van de Stichting
Karang, die zich inzet voor Molukse auteurs. Een van
de projecten van de stichting was de expositie 'Portretten
ontmoeten de Poezie', waarbij het gelijknamige boek verscheen.
Zie ook: http://www.poeziemarathon.nl/gast/rinsampessy.html
Raadpleeg ook www.google.com
voor meer over Djodjie C.A. Rinsampessy.
19 JANUARI
1999
druppels tranen, bonzende harten
nachten zonder licht, lange nachten
troostende woorden voor op het moment
antwoorden met vele vragen
harten, harteloos doorboort
huilende kinderen, schreeuwende moeders
vaders rennen, zonder enige uitweg
rode sporen, rode banen, rood vooruitzicht
liggen lichamen, langs het water, in het water
zondermeer gezichtloos, geen ommekeer
ondoenlijk, ondraaglijk de geuren, steeds
herkenbaar, 19 januari 1999
broeders en zusters, tranende harten
duistere machten zonder einde
de weg, luguber, huilend in stilte
argwanend, op komst parasieten
levend de lachende macht, het gevaar
voortdurend, druppels tranen, machteloos
de regelmaat, niet wetend
wat morgen komt
huilende kinderen, schreeuwende moeders
rennende vaders, zonder gehoor
sporen roder worden groter
zonder perspectief
opnieuw volgen ogen, de verste verte
vormen gezichten, achtervolgend, vager
explosief vlammenzee, vol vuur, vuren kogels
zonder bestaansrecht, ongeduldig
niet wetend waar het heen gaat
© Djodjie
C.A. Rinsampessy, 2002