Johan van der Woude (Groningen, 6-1-1906 / Velp, 7-2-1979) Dichter en prozaïst. Stond in nauw contact met de Groningse schildersvereniging 'De Ploeg'. Werd door Herman Poort als schrijver gecoacht toen hij nog in de sanitairhandel van zijn vader werkte. Volgde technische opleiding aan een middelbare technische school in Aue in Sachsen (D). Verliet in 1932 het familiebedrijf. Woonde in Duitsland, Engeland, Zuid-Afrika en Italië. Was redacteur van 'De Vrije Bladen' (waarin hij in 1933 debuteerde), later kunstcriticus bij o.a. 'Vrij Nederland' en docent dramaturgie aan de toneelacademie te Maastricht. Stelde waarschijnlijk in Memoriam Herman Poort (1934) samen. Vader van Berend Boudewijn (ps. van Berend Boudewijn van der Woude). Pseudoniemen: Martijn Cort, J.C. Falke en Jan Kempe.

Zoek gericht op www.google.com voor meer over Johan van der Woude.

Gedichten van hem verschenen in twee bloemlezingen:

in memoriam Herman Poort, Groningen?, 1934

Dichters Omnibus, 7e Bloemlezing, ESSO-Stols/Barth, ‘s-Gravenhage, 1961

 

 

Prozawerken:

Straat Magellanes (roman), W. de Haan, Utrecht, 1933

Belle van Zuylen, 1934

Coen consequent koopman, 1937

Blauwbaard en Octopus, 1939

Marianne Biron, 1951

Een groene lantaarn (onder pseudoniem J.C. Falke), 1957

Een truck uit de hemel, 1969

Maria Dermoût. De vrouw en de schrijfster, 1973

De stenen tafel, 1974

Het boze oog. Een heksenproces, 1978

 

(bron voor het overzicht van deze prozawerken is het hoogst onbetrouwbare Spectrum Nederlandstalige Auteurs, door Josien Moerman, Het Spectrum, [Utrecht], tweede druk 1986)