Hoewel Max Dendermonde vele jaren in de Verenigde Staten woonde bleef hij een Groninger: nergens anders dan in zijn Groninger sonnetten (1994) vindt men de Groninger dorpen en steden zo treffend beschreven.

Dichter, prozaïst en journalist Max Dendermonde, het pseudoniem van Hendrik Hazelhoff, werd in Winschoten geboren, op 17 juni 1919. Hij volgde een opleiding voor onderwijzer in Groningen, werkte voor o.a. 'De Groene Amsterdammer', was radioredacteur en publiceerde vele dichtbundels in de 20ste eeuw - naar verluidt 17 stuks, hoewel wij er maar 15 kennen.

Hij overleed in zijn slaap in de nacht van dinsdag 23 op woensdag 24 maart 2004 in zijn woonplaats  Sarasota, Florida.

Zie ook www.google.com voor meer over Max Dendermonde.

 

Dichtbundels:

De ballade van den "gulden glimlach", ?

Water en brood, Amsterdamsche Boek- en Courant Mij., Amsterdam, 1941

Tijdelijk isolement, Helikon, Stols, Rijswijk, 1941

Eiland van Circe, De Vrije Bladen, Van Oorschot, Amsterdam, 1947 (herdruk 1948?)

Tot zover voorlopig, Arbeiderspers, Amsterdam, 1949 (herdrukken 1954?, 1959)

Het vermoeden, Het Wereldvenster, Baarn, 1952

Ben je daar nog?, 1982

Ik geef jou een gedicht of wat. Honderd en een lichte sonnetten om langzaam te lezen, Veen, Utrecht-Antwerpen, 1983

Ga mee op een enkele reis. 102 luchtige sonnetten om languit te lezen, Manteau, Amsterdam, 1984

Het geheim van de miereneuker, Bosbespers, Oosterbeek, 1986

Soms een paar uur van tweezaamheid. Liefdesgedichten. 103 sonnetten om loom te lezen op een koel laken, Spectrum, Utrecht, 1987

Lessen in eenzaamheid. 104 sonnetten om aandachtig te lezen op een goed beschaduwde plek van de wereld, Het Spectrum, Utrecht, 1987

Ik weet niet wie, De Prom, Baarn, 1992

Groninger sonnetten, De Prom, Baarn, 1994

Nooit te laat, De Prom, Baarn, 1999