Louis Th. Lehmann

ongedateerde recensies

terug naar beginpagina

terug naar recensies-overzicht

 

Van zaling naar steng, Rein Bloem, in ?, z.j.
Toneeluitvoering De rosse bietser, H.A. Gomperts, in ?, z.j.

heeft u informatie over wanneer en waarin deze artikelen verschenen, bericht het ons s.v.p.

terug naar boven



VAN ZALING NAAR STENG

De tolk kon het woord niet vinden. Te weten zout. Attisch zout. Teiresias heeft Odysseus in de onderwereld voorspeld dat hij later weer op reis moet om in een land, waar de mannen de zee niet kennen noch de vleugels der schepen en geen spijzen eten met zout vermengd, een veerkrachtige roeiriem te planten die zij voor een dorsvlegel zullen houden. Homerus vertelt dat verhaal niet af, F.C. Terborgh wel: Odysseus' Laatste Tocht.
Hij ramt de schep van de wanner diep in Noordelijke gronden en de jagers, kolenbranders en bronshandelaren bevalt de korrel niet.
Wat de woudloper niet kent....
Wie de schepen kent als geen ander is de archeoloog L. Th. Lehmann. soms zie je hem dwars door Amsterdam heen zeilen, te voet per fiets het maakt niet uit. In A sea-change - uit een liedje van De Storm - ziet hij zichzelf als volschip of bark, een wezen met tientallen ledematen, springend van marssteun naar rondhout. In dezelfde bundel staat ook de reeks Fragmenten van een telegonie, waarin ook de bard Eugammon van Cyrene - ik ken de mens niet - Oddysseus op een laatste reis stuurt om zijn ongeluk te beproeven. 
Zo verzeilt de held, met de roeiriem aan het greepeind afgezaagd, bij riviergod Acheloös als wilg. Zijn boodschap verrast:
als gij moe zult zijn van al het
reizen en het land, weet elk nog
wat die staf is in uw hand.

Overal, in de noord hij ook komt:
zal u een man het piepen van de 
dollen laten horen
soms zelfs ook staande, met 't
gelaat naar voren.

Zout houdt water vast.
(Rein Bloem, in ?, z.j.)

 

terug naar boven


TONEELUITVOERING DE ROSSE BIETSER

(...) De opvoering van deze toneelbewerking, ook weer uitstekend vertaald door L. Th. Lehmann, is een groot succes geworden voor Studio doordat de spelers onder regie van Jurg Molenaar toon en Timbre van de personages exact getroffen hebben. Jules Hamel heeft de boeiende figuur van de 'bietser' in zijn wildheid, in zijn zwakte, in zijn rechtlijnige doortraptheid volkomen overtuigend uitgebeeld. Niet minder gloedvol en vermakelijk werd zijn zonderlinge vriend Kenneth O'Keefe gespeeld door Peter Oosthoek. Marielle Fiolet heeft de gekweldheid van de op burgerlijkheid en veiligheid gerichte Marion Dangerfield voortdurend kunnen waarmaken. En Dore Smit heeft de angstige en gretige juffrouw Frost heel goed getypeerd.

Studio is niet het enige gezelschap, dat 'het levende toneel van onze tijd' speelt. Maar het doet dat wel opvallend vaak. Deze voorstelling van De rosse bietser is in elk geval een goede aanwinst voor een goed repertoire.
(H.A. Gompert, in een dagblad, ?)

 

terug naar boven