De zaterdagavond kwam het publiek massaler opdagen: de kerk puilde uit van de mensen. De vooral in Amsterdam bekende televisiemaker Luc Sala opende de avond met enkele korte gedichten, waarna de krasse Louis Th. Lehmann (79) zich naar de  microfoon bewoog, enige tijd het publiek bekeek en zich het overhemd van zijn lijf rukte, en zo een t-shirt met een boom en een voor mij onleesbare tekst ontblootte. Met zijn karakteristieke dictie (elke vrijdagavond te beluisteren op VPRO-Radio 5) stal hij de show. Weer zaten de dichters die moesten voordragen rond een tafel, links op het podium. Na Lehmann volgde Diana Ozon (40), die enkele sprankelende tuin- en natuurgedichten bracht, vervolgens Hans Verhagen (61), Simon Vinkenoog (71), die een mooie dramatische opbouw in zijn gedichtenkeus hanteerde en de Amerikaanse dichter Ira Cohen (65). Louis Lehmann zorgde voor nog meer hilariteit door tijdens de voordracht van Hans Verhagen op handen en voeten over het podium te kruipen naar achter het decordoek, om daar zijn overhemd weer in zijn broek te stoppen. Hij vond dat je dat niet publiekelijk kon doen. De Dichters uit Epibreren (6), de zanger Armand (52) en de band 'De Kift' (12?) besloten de avond, die - aan het applaus te meten - door het publiek zeer intens beleefd en hogelijk gewaardeerd werd.

(Epibode, 3-7-2000)
terug naar boven

---

L. Th. Lehmann: Gedichten 1939-1998. De Bezige Bij, Amsterdam, 695 blz. - fl 99,50.
Omdat Lehmann een verbod uitvaardigde op het bloemlezen van zijn werk, bleef hij voor het grote publiek lang een onbekende. Deze kloeke uitgave zou daar, gezien Lehmanns aansprekende, weinig hermetische poëzie, verandering in kunnen brengen.
(Trouw, 23-12-2000)